چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت ۰۴

انواع روش های جراحی فتق کشاله ران-Inguinal hernia

۳۵ بازديد
بیماری فتق اینگوینال یا هیدروسل در کودکان و نوزادان
بیماری فتق زمانی اتفاق میوفته که بافت یه حفره بدن از طریق سوراخی در دیواره عضلانی شما به داخل حفره دیگه برآمده میشه. شایع ترین نوع فتق فتق مغبنی هس.
هنگامی اتفاق میوفته که بافت شکمی، مثه چربی شکم یا حلقه‌ای از روده، از سوراخی در دیواره پایین شکم شما بیرون بزنه.
این دیواره ای هس که شکم شما رو از کشاله ران جدا می کنه. فتق اینگوینال در کانال مغبنی ایجاد میشه، که یه گذرگاه هس که از دو طرف لگن به اندام های جنسی شما می گذره.
که به اون فتق کشاله ران هم گفته میشه. ("اینگوینال" به معنای "در کشاله ران" هس.)
اونا شایع ترین نوع فتق کشاله ران هستن، البته نه تنها نوع. (فتق فمورال کمتر شایعه، که در کانال کوچکتر فمورال که در زیر کانال اینگوینال قرار دارد اتفاق میوفته). 
فتق سوراخی هس که در لایه های عضلانی دیواره شکم ایجاد میشه. پس، جراحی می تونه از سمت شکم، مثه روش لاپاراسکوپی، یا از طریق پوست، مثه روش سنتی و باز انجام بشه.
 رویکرد باز و روش لاپاراسکوپی
روش لاپاراسکوپی در اوایل دهه 1990 بر اساس موفقیت در برداشتن کیسه صفرا با لاپاراسکوپی معرفی شد.
مطالعات تا به امروز در مقایسه با روش باز، درد کمتر، بازگشت زودتر به فعالیت‌های عادی و بازگشت زودتر به کار رو در نتیجه روش لاپاراسکوپی نشون داده‌.
مثلا، بیمارانی که تحت ترمیم فتق لاپاراسکوپی قرار می گیرن، به طور متوسط ​​هشت روز زودتر از افرادی که تحت ترمیم باز قرار می گیرن، به فعالیت های عادی باز می گردن. همچنین مهم هس که بدونیم هرکسی با توجه به درک درد و شغلش متفاوته.
ممکنه یه نفر تحت ترمیم فتق باز قرار بگیره و بعد از یه هفته به سر کارش برگرده در حالی که فرد دیگه ای که تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی قرار گرفته پس از شش هفته برگرده.
مزیت های روش باز یا لاپاراسکوپی
همانطور که اشاره شد، روش لاپاراسکوپی معمولاً منجر به درد کمتر، بازگشت زودتر به فعالیت های عادی و بازگشت زودتر به کار نسبت به روش باز هس.
از سوی دیگه، نیاز به بیهوشی عمومی داره و هزینه ش بیشتر از روش باز هس. از طرف دیگه، روش باز برای ارائه دهنده بیمه هزینه کمتری داره و می تونه تحت بی حسی موضعی، در حالی که بیمار بیداره، انجام بشه.
کدوم روش بهتره روش باز یا لاپاراسکوپی؟
پاسخ به این سوال بستگی به این داره که هدف بیمار برای موفقیت چیه. اگه فرد هزینه، درد، بهبودی یا بیهوشی براش مهم باشه، پاسخ متفاوت هس.
اگه انتخاب نهایی برتری یه روش بر دیگری جلوگیری از عود فتق باشه، بر اساس تحقیقات فعلی، هر دو روش برابر هستن. توجه به این نکته ضروریه که نرخ عود طولانی مدت پنج تا ده ساله هنوز برای ترمیم فتق لاپاراسکوپی در دسترس نیس.
پس مهمه توجه داشته باشین که برخی از پزشکان به دلیل هزینه بیشتر مربوط به ترمیم لاپاراسکوپی، تنها روش باز رو توصیه می کنن.
برخی پزشکان روش باز رو برای فتق های یه طرفه و روش لاپاراسکوپی رو برای فتق های دو طرفه توصیه می کنن. این جراحان استدلال می کنن که درد ناشی از دو ترمیم فتق باز به طور همزمان تفاوت هزینه رو متعادل می کنه.
در نهایت، سایر جراحان روش لاپاراسکوپی رو برای اکثر موارد توصیه می کنن و رویکرد باز رو برای معدود بیمارانی که خطر بیهوشی عمومی در اونا افزایش یافته، توصیه می کنن.
اونا معتقدن که کاهش درد و بازگشت زودهنگام به فعالیت ها بیشتر از تفاوت در هزینه ها مهم تره.
روش جراحی باز ترمیم فتق کشاله ران
ترمیم فتق مغبنی باز اغلب تحت بی حسی موضعی یا بی حسی منطقه ای تزریق شده به ستون فقرات انجام میشه.
یعنی شما در طول عمل بیدار خواهید بود، اما ناحیه تحت عمل بی‌حس میشه، بنابراین هیچ دردی رو تجربه نخواهید کرد.
گاهی از بیهوشی عمومی استفاده می شود. این بدان معناست که شما در طول عمل خواب خواهید بود و هیچ دردی احساس نخواهید کرد.
هنگامی که داروی بی حسی اثر کرد، جراح یه برش (برش) روی فتق ایجاد می کنه. این برش معمولاً حدود شش تا هشت سانتی متر طول داره.
سپس جراح توده بافت چربی یا حلقه روده رو دوباره در شکم قرار میده.
یه توری در دیواره شکم، در نقطه ضعیفی که فتق ازش عبور کرده، قرار می گیره تا اونو تقویت کنه.
هنگامی که ترمیم کامل شد، پوست شما با بخیه ها بسته میشه. اینا معمولاً طی چند روز پس از عمل خود به خود حل میشن.
اگه فتق خفه شده باشه و بخشی از روده آسیب دیده باشه، ممکنه لازم باشه بخش آسیب دیده برداشته بشه و دو انتهای روده سالم دوباره به هم وصل بشن.
این یه عمل جراحی بزرگتره و ممکنه نیاز باشه مدت بیشتری در بیمارستان بمونین.
روش جراحی لاپاراسکوپی
بیهوشی عمومی برای ترمیم فتق مغبنی سوراخ کلید استفاده میشه، پس در طول عمل خواب خواهید بود. در طی جراحی سوراخ کلید، جراح معمولاً به جای یه برش بزرگ، سه برش کوچک در شکم شما ایجاد می کنه.
یه لوله نازک حاوی یه منبع نور و یه دوربین (لاپاراسکوپ) از طریق یکی از این برش ها وارد میشه تا جراح بتونه داخل شکم شما رو ببینه.
ابزارهای جراحی از طریق برش های دیگه وارد میشن تا جراح بتونه فتق رو به جای خود بازگردونه.
دو نوع جراحی سوراخ کلید وجود داره.
روش ترانس شکمی پیش صفاقی (TAPP)
در طی عمل جراحی ترانس شکمی، ابزارها از طریق دیواره عضلانی شکم و پوشش پوشاننده اندام های شما (صفاق) وارد میشه.
یه فلپ از صفاق بر روی فتق پوست کنده میشه و یه تکه مش به ناحیه ضعیف شده در دیواره شکم شما منگنه یا چسبونده میشه تا اونو تقویت کنه.
روش کاملا خارج صفاقی (TEP)
جراحی کاملا خارج صفاقی جدیدترین تکنیک سوراخ کلیده و شامل ترمیم فتق بدون ورود به حفره صفاقی هس.
پس از تکمیل ترمیم، برش های پوست شما با بخیه یا چسب جراحی بسته میشه.
موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی (NICE) که درمان‌های پزشکی رو برای NHS ارزیابی می‌کنه، میگه که هم جراحی سوراخ کلید و هم جراحی باز برای فتق بی‌خطر هستن و به خوبی کار می‌کنن.
با جراحی سوراخ کلید، معمولاً درد کمتری بعد از عمل وجود داره چون بریدگی ها کوچکترن. همچنین آسیب کمتری به عضلات وارد میشه و بریدگی های کوچک رو میشه با چسب بست.
جراحی سوراخ کلید در افرادی که:
قبلا درمان شدن و فتق عود کرده (فتق راجعه)
داشتن فتق در هر دو طرف به طور همزمان (فتق دو طرفه)
اما خطر عوارض جدی، مثه آسیب تصادفی جراح به روده، با جراحی سوراخ کلید بیشتر از جراحی باز هس.
خطر بازگشت فتق شما پس از هر دو عمل مشابه هس.
قبل از تصمیم گیری در مورد مناسب ترین درمان، مزایا و معایب جراحی سوراخ کلید و باز رو با جراح تون مشورت کنین.
بهترین تکنیک برای ترمیم فتق اینگوینال
انتخاب روش برای جراحی فتق کشاله ران یا اینگوینال تا حد زیادی به موارد زیر بستگی داره:
سلامت عمومی شما - افراد مسن یا افراد بدحال ممکنه خیلی ضعیف باشن که نمی تونن بیهوشی عمومی انجام بدن، پس جراحی باز با استفاده از بی حسی موضعی ممکنه توصیه بشه.
تجربه جراح شما - جراحی باز شایع تر از جراحی سوراخ کلید هس و همه جراحان تجربه کافی در تکنیک های سوراخ کلید ندارن.
انجمن فتق بریتانیا استفاده از روش باز رو برای ترمیم اکثر فتق های اولیه یه طرفه (اونایی که برای اولین بار فقط در یه طرف ظاهر میشه) توصیه می کنن.
دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصص در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند، ایشان دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذراندند و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختند، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدند و دوره جراحی اطفال را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراندند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.
راه های ارتباط با ما
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی
 منبع: https://dr-ashjaei.com/

درمان بیماری عدم درمان بیضه نزول نکرده در کودکان

۳۷ بازديد
تشخیص بیضه نزول نکرده (Cryptorchidism یا Undescended Testis) 
عارضه بیضه‌های نزول نکرده معمولاً در کانال اینگوینال قرار داره. تقریباً بیست تا سی درصد از بیضه های نزول نکرده غیرقابل لمس هس. اگه نزول خود به خودی تا شش ماه نزول نکنه بعیده درست بشه و باید عمل جراحی انجام شه. 
بدون مداخله جراحی، بیضه نزول نکرده احتمالا در طی سه ماه اولیه زندگی نزول می کنه.
پس، اگه بیضه‌ها نزول نکرده باقی بمونه، پیشنهاد میشه که بین سنین شش تا دوازده ماهگی، اورکیوپکسی انجام بشه تا بیضه‌ها در کیسه بیضه قرار بگیره تا خطرات کمتر بشه و احتمال ناباروری به حداقل برسه.
بیضه می‌تونه در هر نقطه‌ای از مسیر نزول قرار گیره و ویژگی‌های مختلفی مثه دیسژنتیک، نابجا (انحراف از مسیر نزول معمول)، هیپوپلاستیک، قرار گرفتن در بالای شکم نزدیک حلقه اینگوینال، یافتن در کانال مغبنی یا از دست رفتن رو نشون بده.
به طور کامل تظاهر یه طرفه شایعه و در دو سوم موارد رخ میده. بیضه نزول نکرده می تونه منجر به عوارض بالقوه طولانی مدت بشه، از جمله کاهش باروری (به ویژه در مواردی که هر دو بیضه رو تحت تاثیر قرار بده).
تقریباً 10٪ تا 30٪ از افراد مبتلا به بیضه نزول نکرده یه طرفه ممکنه ناباروری رو تجربه کنن، با این خطر که از 35٪ به 65٪ یا بیشتر برای افراد مبتلا به بیماری دو طرفه افزایش پیدا می کنه.
در صورتی که بیضه‌های کریپتورکید دو طرفه درمان نشه، میزان ناباروری می‌تونه از 90 درصد فراتر بره.
کریپتورکیدیسم با ناباروری مردان در بزرگسالی مرتبطه، عمدتاً به دلیل کیفیت ضعیف مایع منی، که می تونه با عملکرد سلول های سرتولی و تأثیرش بر عملکرد سلول های لیدیگ مرتبط باشه.
کریپتورکیدیسم، هیپوسپادیاس، سرطان بیضه و کیفیت پایین مایع منی مجموعاً سندرم دیسژنزی بیضه رو تشکیل میدن. این سندرم ناشی از عوامل محیطی مضر هس که برنامه ریزی جنینی و رشد غدد جنسی رو در طول زندگی جنین مختل می کنه.
سیگار کشیدن مادر، و همچنین استفاده از جایگزین های نیکوتین، با افزایش خطر در کاهش اسپرماتوزوئیدها و کریپتورکیدیسم همراه هس. افزایش خطر کریپتورکیدیسم در میان پسران مادرانی که در طول بارداری روزانه ده نخ سیگار یا بیشتر می‌کشن، دیده میشه.
به نظر میاد مصرف منظم الکل در دوران بارداری خطر کریپتورکیدیسم مادرزادی رو در پسران افزایش میده. مشاوره زنان باردار در مورد مصرف الکل هم باید این یافته جدید رو در نظر بگیرن.
کریپتورکیدیسم، شایع ترین بیماری مادرزادی که دستگاه تناسلی مردانه رو درگیر می کنه، با عدم وجود حداقل یه بیضه از کیسه بیضه مشخص میشه.
تقریباً سه درصد از نوزادان و سی درصد از نوزادان پسر نارس با بیضه‌های نزول نکرده به دنیا میان که نیاز به درک دقیقی در بین متخصصان مراقبت‌های بهداشتی داره.
کریپتورکیدیسم درمان نشده می تونه منجر به عوارض طولانی مدت بالقوه مثه مشکلات باروری، سرطان بیضه، پیچ خوردگی بیضه، فتق مغبنی و اثرات روانی شه.
پس، کریپتورکیدیسم چالش های مهمی در تشخیص و مدیریت ایجاد می کنه. پزشکان از تکنیک های لمس برای تعیین محل بیضه های نزول نکرده، عمدتاً در کانال مغبنی، اما به طور بالقوه در شکم استفاده می کنه.
اگه تا شش ماهگی بیضه پایین نیومده باشه، اصلاح جراحی از طریق ارکیوپکسی برای به حداقل رسوندن خطرات و عوارض احتمالی توصیه میشه.
اتیولوژی
عدم وجود بیضه آپاندیس با بیضه های شکمی و کریپتورکید همراه هس، عمدتاً زمانی که در نزدیکی حلقه خارجی قرار داره. با این حال، نقش دقیق بیضه آپاندیس در نزول بیضه نامشخصه.
علت کریپتورکیدیسم اغلب در نوزادان نامشخص هس و اونو به یه ناهنجاری مادرزادی شایع اما پراکنده و ایدیوپاتیک تبدیل می کنه.
کارشناسان بر این باورن که ترکیبی از ژنتیک، عوامل مادری و تأثیرات محیطی ممکنه فرآیندهای هورمونی و فیزیکی رو که بر رشد و نزول بیضه تأثیر می‌زارن، مختل کنه.
وزن هنگام تولد اولین عامل خطر برای بیضه های نزول نکرده و همچنین سابقه خانوادگی هس. علاوه بر این، سایر عوامل خطر بالقوه کمک کننده شامل:
  • مصرف الکل در دوران بارداری (پنج نوشیدنی یا بیشتر در هفته که می تواند خطر را تا سه برابر افزایش بده)
  • اختلالات شیمیایی غدد درون ریز که در تعادل طبیعی هورمون های جنینی اختلال ایجاد می کنن.
  • سیگار کشیدن
  • سندرم های ناهنجاری مادرزادی مانند سندرم داون، سندرم پرادر-ویلی و سندرم نونان
  • استفاده از لوازم آرایشی
  • قرار گرفتن در معرض فتالات (دی[2-اتیل هگزیل] فتالات یا DEHP)
  • سابقه خانوادگی کریپتورکیدیسم
  • استفاده از ایبوپروفن
  • لقاح آزمایشگاهی
  • دیابت مادر
  • قرار گرفتن مادر در معرض دی اتیل استیل بسترول
  • چاقی مادر
  • سندرم مجرای مولرین پایدار
  • قرار گرفتن در معرض آفت کش ها
  • پره اکلامپسی (به ویژه در اشکال شدیدترش، خطر ابتلا به کریپتورکیدیسم رو افزایش میده).
  • نوزادان نارس که قبل از نزول بیضه ها متولد شده اند
  • کوچک برای نوزادان در سن بارداری
تشخیص کریپتورشیدیسم در معاینه فیزیکی زمانی انجام میشه که یک یا هر دو بیضه در قسمت وابسته کیسه بیضه وجود نداشته باشن.
تقریباً 70٪ از بیضه های کریپتورکید در قسمت بالایی کیسه بیضه یا کانال اینگوینال قابل لمس هستن، در حالی که 30٪ دیگه قابل لمس نیستن، که نشون دهنده محل داخل شکمی، نوبین بیضه یا آنورشی هس.
ارجاع به متخصص باید تا شش ماهگی اصلاح شه و تا یه سال آینده اصلاح جراحی انجام بشه. بیضه هایی که تا شش ماه نزول نکرده باشه، بعیده که خود به خود پایین بیان. 
پسرانی که بیضه های بالا رفته دارن باید به متخصص جراحی ارجاع داده بشن.
تأخیر یا عدم درمان با بروز بیشتر سرطان بیضه و کاهش باروری از بیضه آسیب دیده مرتبطه. بیماران مبتلا به کریپتورکیدیسم دوطرفه باید فوراً برای ارزیابی با کاریوتایپ و کار بیوشیمیایی برای تفاوت رشد جنسی (DSD) ارجاع داده بشن.
دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصص در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند، ایشان دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذراندند و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختند، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدند و دوره جراحی اطفال را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراندند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.
راه های ارتباط با ما
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی
منبع: https://dr-ashjaei.com/

بهترین جراح تنگی مجرای ادرار کودکان در تهران-Urethral Stricture

۳۵ بازديد
تشخیص تنگی مجاری ادرار در نوزادان
می دونین که مجرای ادرار لوله ای هس که ادرار رو از مثانه به خارج از بدن تخلیه می کنه.
در پسران، مجرای ادرار از قسمت پایین مثانه شروع میشه و از طریق آلت تناسلی ادامه پیدا می کنه. بیماری تنگی مجرای ادرار به باریک شدن مجرای ادرار گفته میشه. این باریک شدن، تخلیه ادرار رو دشوار می کنه.
تنگی مجراری ممکنه مادرزادی باشه (در بدو تولد وجود داشته باشه) یا در نتیجه التهاب، آسیب، بیماری یا جراحی قبلی باشه.
نشونه ها و علائم تنگی مجاری ادرار در کودکان 
  • فشار دادن یا زور زدن هنگام ادرار کردن
  • جریان ادرار ضعیف، طولانی، نازک یا آهسته
  • ادرار دردناک
  • عفونت دستگاه ادراری (UTI)
  • هماچوری (خون در ادرار)
تشخیص و آزمایشات تنگی مجاری ادرار
Uroflow: کودک شما در یه توالت مخصوص به نام صندلی uroflow تخلیه میشه که میزان جریان ادرار و زمان لازم برای تخلیه مثانه رو اندازه گیری می کنه.
سپس، ادرار باقی مونده در مثانه رو با یه سونوگرافی مخصوص به نام اسکن مثانه بررسی می کنیم.
در کودکان مبتلا به تنگی مجرای ادرار، سرعت جریان ادرار کم میشه و معمولا تخلیه مثانه زمان بیشتری می بره.
سونوگرافی مثانه کلیه (RBUS): در این روش از امواج صوتی برای مشخص کردن کلیه ها و مثانه استفاده میشه.
این ما رو قادر می کنه تا ببینیم که آیا هیدرونفروز یا اتساع کلیه ها و مجاری ادراری وجود داره یا نه.
اورتروگرام رتروگراد (RUG): یه کاتتر (لوله) در انتهای مجرای ادراری کودک شما (در نوک آلت تناسلی) قرار می گیره.
سپس از این لوله برای پر کردن آهسته مجرای ادرار با محلول مات استفاده میشه.
در حالی که محلول در حال پر کردن مثانه اس، از دستگاه مخصوص اشعه ایکس (فلوروسکوپی) برای عکسبرداری استفاده میشه.
رادیولوژیست نگاه می کنه تا ببینه آیا تنگی در مجرای ادرار وجود داره یا نه.
پزشک با این ازمایش محل باریک شدن، درجه باریک شدن و در صورت مشاهده هرگونه ناهنجاری دیگه رو در اختیار ما قرار میده.
درمان تنگی مجاری ادرار
درمان تنگی مجرای ادرار بستگی به محل و طول تنگی داره.
روش سیستوسکوپی: در طول جراحی، اورولوژیست ابزاری رو به مجرای ادرار وارد می‌کنه که سیستوسکوپ نامیده میشه.
سیستوسکوپ وسیله ای کوچک هس که در انتهای اون یه نور و یه لنز دوربین قرار داره. این تجسم مستقیم مجرای ادرار و تنگی احتمالی رو فراهم می کنه.
روش اورتروتومی آندوسکوپی: در حالی که تحت بیهوشی عمومی هس، سیستوسکوپ از طریق آلت تناسلی به مجرای ادرار وارد میشه.
تنگی رو میشه با یه تیغه در انتهای ابزار از طول برید تا مجرای ادرار گشاد شه و ادرار دفع بشه.
همچنین میشه از این ابزار برای کشش ناحیه باریک مجرای ادرار استفاده کرد.
یه لوله کوچک به نام کاتتر با بهبودی ناحیه در جای خود باقی می مونه.
روش اورتروپلاستی: اورتروپلاستی باز پیچیده تره و ممکنه برای تنگی های طولانی تر لازم باشه. این روش شامل یه برش بین کیسه بیضه و راست روده اس.
ناحیه باریک مجرای ادرار برداشته میشه و مجرای ادرار باقی مونده مجدداً متصل میشه (آناستاموز).
هنگامی که تنگی بیش از حد طولانیه، ممکنه نیاز باشه از پیوند بافتی، معمولاً از داخل دهان (باکال) برای افزایش طول مجرای ادرار استفاده بشه.
با توجه به پیچیدگی این عمل، مواقعی وجود داره که جراح ممکنه توصیه کنه که اورتروپلاستی با رویکرد مرحله‌ای انجام شه، به این معنی که بیش از یه عمل جراحی لازمه.
انواع تنگی مجرای ادرار
تنگی های مجرای ادرار در درجه اول بر اساس محل و تنگی اون در بیماران مرد و زن طبقه بندی میشه.
با توجه به مکان:
تنگی مجرای ادرار در مردان بر اساس مجرای ادرار قدامی و خلفی تشخیص داده میشه.
مجرای ادرار قدامی
مجرای ادرار قدامی از گوشت تا دیافراگم ادراری تناسلی امتداد داره.
Corpus spongiosum مجرای ادرار قدامی را در تمام طول آن احاطه کرده و به نوبه خود در مکان های مختلف مانند:
  • تنگی های گوشتی
  • تنگی آلت تناسلی
  • تنگی های بولبار
  • تنگی های پنوبولبار
تنگی مجرای ادراری: تنگی‌های Meatal در مجرای خروجی مجرای ادراری قرار داره و ممکنه به سمت حفره ناویکولاریس گلانس کشیده شه.
تنگی مجرای ادرار آلت تناسلی: اینها در ناحیه ای بین فوسا ناویکولاریس و مجرای ادرار پیازی مشاهده میشه.
شیار Balanopreputial نقطه منشا مجرای ادرار آلت تناسلی از خارج هس و تا محل اتصال penosctoal گسترش پیدا می کنه.
Carpora vernosa شیار شکمی هس که دارای بخش مجرای ادراری آلت تناسلی کامل هس که توسط یه لایه نازک از Corpus spongiosum احاطه شده.
تنگی مجرای ادرار پیازی: عضله پیاز اسفنجی محل اتصال پنوسکروتوم رو احاطه کرده.
این محل اتصال نقطه شروع ماهیچه پیاز اسفنجی هس و در مجرای ادراری غشایی در سطح دیافراگم ادراری تناسلی به صورت پروگزیمال ختم میشه.
مجرای ادرار پیازی رو میشه به دو قسمت پروگزیمال و دیستال افتراق داد.
اگه قطعه در فاصله پنج سانتی متری غشای مجرای ادرار باشه، مجرای ادرار پروگزیمال پیازی نامیده میشه.
بخش مجاور که تا محل اتصال پنوسکروتوم امتداد داره مجرای ادراری پیازی دیستال هس.
تنگی مجرای ادراری پنوبولبار: این تنگی ها بین مجرای ادرار آلت تناسلی و بخش پیازی قرار داره و دارای بخش های مجرای ادراری طولانی هستن.
مجرای ادرار خلفی:
طول اون تقریباً پنج سانتی متره و دارای سه بخش مختلف هس.
بخشی از مجرای ادرار که از دیافراگم ادراری تناسلی بین ورومونتانوم دیستال و پیاز پروگزیمال عبور می کنه، مجرای ادرار غشایی شناخته میشه.
مجرای ادرار پروستات که از مجرای ادرار غشایی پروگزیمال منشا گرفته و تا گردن مثانه امتداد پیدا می کنه، از غده پروستات عبور می کنه.
اسفنکتر داخلی ادرار که مثانه رو به مجرای ادرار پروستات متصل می کنه، گردن مثانه رو احاطه می کنه.
پروستات درجا با تنگی (یا انقباض) گردن مثانه (یعنی به دنبال TURP یا پروستاتکتومی های ساده) به وجود میاد.
اگه باریک شدن یا محو شدن در این سطح اتفاق بیوفته، اما به دنبال یه RP، نام مناسب VUAS هس.
در زنان، مجرای ادرار به طور تصادفی به بخش بالایی، میانی و تحتانی تقسیم میشه و طول اون حدود چهار سانتی متر هس.
چطور میشه از تنگی مجرای ادرار پیشگیری کرد؟
 فعالیت هایی وجود داره که میشه برای کاهش خطر انجام داد که ممکنه شامل موارد زیر باشه:
اجتناب از صدمات به مجرای ادرار و ناحیه لگن: در صورت آسیب ناشناخته مجرای ادرار یا لگن، مشکلاتی ایجاد میشه و مجرای ادرار ممکنه به دلیل کاتتریزاسیون کور آسیب بیشتری ببینه.
نرخ تنگی مکرر در اون موارد افزایش پیدا می کنه و بازسازی آینده ممکنه تحت تأثیر قرار گیره.
احتیاط در هنگام خود سوندگذاری: خطر ایجاد التهاب در مجرای ادرار و در نهایت منجر به تشکیل بافت اسکار به دلیل خود سوندگذاری نامناسب وجود داره.
از این رو استفاده از ژله روان کننده و استفاده از کوتاه ترین کاتتر ممکنه به جلوگیری از تنگی مجرای ادرار کمک کنه.
اجتناب از بیماری های مقاربتی: عفونت های مقاربتی، مثه سوزاک و غیره، می تونه مجرای ادرار رو ملتهب و عفونی کنه و در نهایت منجر به تنگی و زخم شه.
بهترین جراح تنگی مجرای ادرار، متخصصی هس که در زمینه درمان بیماری های تناسلی یا دستگاه ادرای کودکان و نوزادان تجربه کافی رو کسب کرده و نمونه جراحی های تنگی نوک ادرار موفقیت آمیز رو در کارنامه حرفه ای خود ثبت کرده باشه.
دکتر بهار اشجعی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای بورد تخصصی در جراحی  کودکان و نوزادان هس که به پشتوانه سال ها تجربه و جراحی های موفقیت آمیز تنگی مجاری ادرار(مجاری بولبار)، به عنوان یکی از بهترین جراحان درمان تنگی مجرای ادرار در ایران شناخته میشه.
راه های ارتباط با ما
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی
منبع: https://dr-ashjaei.com/
 

انواع هیپوسپادیاس Hypospadias

۴۱ بازديد
میزان موفقیت درمان بیماری هیپوسپادیاس
بیماری هیپوسپادیاس یه نقص مادرزادی هس که باعث میشه دهانه مجرای ادرار به‌ طور غیرطبیعی از نوک آلت تناسلی خارج شه.
این وضعیتی که نوزادان رو تحت تاثیر قرار میده به دلیل رشد نامناسب ناحیه تناسلی در دوران بارداری هس.
بسته به محل قرارگیری دهانه،اونو به انواع قدامی، میانی یا خلفی طبقه بندی کرد.
هیپوسپادیاس خفیف یا محل سوراخ در نزدیکی نوک آلت تناسلی پنجاه درصد از همه موارد رو تشکیل میده و از این رو شکل رایج این بیماری هس.
محل قرارگیری در قسمت زیرین شفت رو میانه و در کیسه بیضه خلفی نام داره.
عوامل خطر برای ایجاد هیپوسپادیاس
علت دقیق این وضعیت ناشناخته اس. با این حال، چند عامل مرتبط با بیماری وجود داره مثه:
عوامل خارجی: برخی داروها، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و آفت کش ها در دوران بارداری و مسائل مربوط به سلامت مادر باعث رشد نامناسب جنین میشه و منجر به بیماری هیپوسپادیاس میشه.
سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی این بیماری خطر تولد نوزاد با هیپوسپادیاس رو افزایش میده.
عوارض مرتبط با بارداری: برخی از زنان در دوران بارداری به فشار خون بالا مبتلا میشن.
فشار خون بالا می تونه خون رسانی به جنین رو قطع کنه و باعث ایجاد محدودیت در رشد شه که منجر به هیپوسپادیاس میشه.
داروهای فشار خون هم احتمال تولد جنین با هیپوسپادیاس رو افزایش میده.
عوامل محیطی: مطالعات نشون میده که بین نوزادان مبتلا به هیپوسپادیاس و تعامل اونا با هورمون ها و ترکیبات شیمیایی محیط وجود داره. 
آلاینده های موجود در محیط مثه اختلالات غدد درون ریز می تونن باعث عدم تعادل هورمونی شن که منجر به این وضعیت میشه.
مواد شیمیایی مثه PCB ها، PCDF ها، دیوکسین ها و آفت کش ها می تونن باعث این بیماری بشن.
برخی از این اختلالات می تونن باعث کاهش سطح تستوسترون شن و همچنین می تونن استروژن رو تقلید کنن و بر رشد آلت تناسلی مردانه تأثیر بزارن.
ژنتیک: تغییرات ژنی ممکنه در تغییر هورمون هایی که نحوه رشد اندام تناسلی مردانه رو تحریک می کنن، نقش داشته باشن.
سن مادر بالای 35 سال: تحقیقات نشون میده که ممکنه خطر ابتلا به هیپوسپادیاس در نوزادان پسر متولد شده از زنان بزرگتر از 35 سال وجود داشته باشه.
عواملی مثه چاقی و داروهای تشنج هم مشکوک به هیپوسپادیاس در نوزاد هستن.
انواع هیپوسپادیاس 
دسته بندی انواع هیپوسپادیاس به محل دهانه مجرای ادرار بستگی داره:
  • گلنولار: نزدیک نوک آلت تناسلی
  • تاج: کمی پشت نوک
  • آلت تناسلی: در هر نقطه در امتداد ساقه آلت تناسلی
  • پنوسکروتال: در محل اتصال آلت تناسلی به کیسه بیضه
  • کیسه بیضه: داخل کیسه بیضه
  • پرینه: بین کیسه بیضه و مقعد
درمان هیپوسپادیاس 
برخی از کودکان برای صاف کردن آلت تناسلی و تغییر موقعیت مجرای ادرار نیاز به جراحی دارن. پزشکان معمولا این جراحی رو زمانی انجام میدن که نوزادان بین سه تا دوازده ماهه باشن.
برخی از کودکان ممکنه به جراحی ترمیمی دوم نیاز داشته باشن، به خصوص اگه نوع شدیدتری از هیپوسپادیاس داشته باشن.
جراح عمل رو تحت بیهوشی عمومی با بی حسی موضعی انجام میده تا درد رو تا حد امکان کم کنه.
عمل جراحی معمولا کمتر از دو ساعت طول می کشه و اکثر بیماران در همان روز به خونه میرن.
جراح فرزند شما:
مطمئن میشه که آلت تناسلی صاف هس.
مجرای ادرار رو طوری حرکت میده که از نوک آلت تناسلی خارج شه.
از نظر زیبایی ظاهر آلت تناسلی رو بهبود می بخشه و در صورت تمایل خانواده، ختنه رو انجام میده.
در بسیاری از کودکان یه کاتتر (لوله) برای تخلیه مثانه در حین بهبود آلت تناسلی وارد میشه.
کاتتر معمولا در عرض یه هفته برداشته میشه.
میزان عدم موفقیت جراحی هیپوسپادیاس 
تحقیقات زیادی نشون میده که 24-32٪، 7-12٪ و 3-4٪ بیماران به ترتیب به دو، سه و حتی چهار ترمیم نیاز داشتن.
نتایج موفقیت‌آمیز، پس از جراحی‌های متعدد، در حدود 88٪ ثابت شده.
جراحی هیپوسپادیاس میزان موفقیت بالایی داره. اکثر ترمیم ها مادام العمر هستن و آلت تناسلی کودک شما به طور طبیعی و سالم عمل می کنه.
هزینه جراحی هیپوسپادیاس در کودکان 
مثل هر نوع عمل جراحی دیگه، هزینه جراحی هیپوسپادیاس هم به عوامل مختلفی بستگی داره.
از موارد تاثیرگذار بر هزینه جراحی هیپوسپادیاس میشه به شدت بیماری، پوشش بیمه بیمار، بیمارستان یا کلینیکی که جراحی در اونجا انجام میشه و پزشک معالج کودک نام برد.
دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستن و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدن.
راه های ارتباط با ما
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی
 منبع: https://dr-ashjaei.com/
 

سنگ کلیه در کودکان و نوزادان

۳۹ بازديد
علائم سنگ کلیه (kidney stones) 
سنگ کلیه یک جسم سخت است که از مواد شیمیایی موجود در ادرار ساخته می شود. چهار نوع سنگ کلیه وجود دارد: اگزالات کلسیم، اسید اوریک، استروویت و سیستین.
سنگ کلیه ممکن است با سنگ شکنی موج شوک، یورتروسکوپی ، نفرولیتومی از راه پوست یا نفرولیتوتریپسی درمان شود.
علائم شایع عبارتند از درد شدید در ناحیه کمر، خون در ادرار، حالت تهوع، استفراغ، تب و لرز، یا ادراری که بوی بد یا کدر به نظر می‌رسد.
ادرار دارای مواد زائد مختلفی است که در آن حل شده است. هنگامی که مقدار زیادی مواد زائد در مایع کم وجود دارد، کریستال ها شروع به تشکیل می کنند.
کریستال ها عناصر دیگر را جذب می کنند و به هم می پیوندند تا جامدی را تشکیل دهند که بزرگتر می شود مگر اینکه با ادرار از بدن خارج شود.
معمولاً این مواد شیمیایی توسط شیمیدان ارشد بدن یعنی کلیه از طریق ادرار دفع می شوند. در بیشتر افراد، نوشیدن مایع کافی باعث شستشوی آنها می شود یا سایر مواد شیمیایی موجود در ادرار از تشکیل سنگ جلوگیری می کند.
مواد شیمیایی تشکیل دهنده سنگ عبارتند از کلسیم، اگزالات، اورات، سیستین، گزانتین و فسفات.
پس از تشکیل، سنگ ممکن است در کلیه بماند یا از طریق مجاری ادراری به داخل حالب حرکت کند. گاهی اوقات، سنگ های ریز در ادرار بدون ایجاد درد زیاد از بدن خارج می شوند.
اما سنگ هایی که حرکت نمی کنند ممکن است باعث پشتیبان ادرار در کلیه، حالب، مثانه یا مجرای ادرار شوند. این همان چیزی است که باعث درد می شود.
علل ایجاد سنگ کلیه
دلایل احتمالی عبارتند از نوشیدن آب کم، ورزش (زیاد یا خیلی کم)، چاقی، جراحی کاهش وزن، یا خوردن غذای حاوی نمک یا شکر زیاد. عفونت و سابقه خانوادگی ممکن است در برخی افراد مهم باشد.
خوردن بیش از حد فروکتوز با افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه مرتبط است. فروکتوز را می توان در شکر سفره و شربت ذرت با فروکتوز بالا یافت.
تشخیص سنگ کلیه
تشخیص سنگ کلیه با تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشات تصویربرداری شروع می شود. پزشکان شما می خواهند اندازه و شکل دقیق سنگ کلیه را بدانند.
این را می توان با یک سی تی اسکن با وضوح بالا از کلیه ها به سمت مثانه یا یک عکس اشعه ایکس به نام "اشعه ایکس KUB" (اشعه ایکس کلیه- حالب- مثانه) انجام داد که اندازه سنگ و اندازه سنگ را نشان می دهد.
موقعیت آن رادیوگرافی KUB اغلب توسط جراحان به دست می آید تا مشخص شود که آیا سنگ برای درمان با موج شوک مناسب است یا خیر.
در برخی افراد، پزشکان پیلوگرام داخل وریدی یا lVP، نوع خاصی از اشعه ایکس از سیستم ادراری را که پس از تزریق رنگ گرفته می‌شود، تجویز می‌کنند.
دوم، پزشک شما تصمیم خواهد گرفت که چگونه سنگ شما را درمان کند. سلامت کلیه های شما با آزمایش خون و آزمایش ادرار ارزیابی می شود. سلامت کلی شما و اندازه و محل سنگ شما در نظر گرفته می شود.
بعداً، پزشک شما می خواهد علت سنگ را پیدا کند. سنگ پس از خارج شدن از بدن شما آنالیز می شود و پزشک خون شما را از نظر کلسیم، فسفر و اسید اوریک آزمایش می کند.
همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد که ادرار خود را به مدت 24 ساعت برای آزمایش کلسیم و اسید اوریک جمع آوری کنید.
پیشگیری از سنگ کلیه
نوشیدن مایعات کافی کمک می کند ادرار شما با مواد زائد کمتر متمرکز شود. ادرار تیره‌تر غلیظ‌تر است، بنابراین ادرار شما باید به رنگ زرد بسیار روشن ظاهر شود تا اگر به خوبی هیدراته هستید، پاک شود.
بیشتر مایعی که می نوشید باید آب باشد. اکثر مردم باید بیش از 12 لیوان آب در روز بنوشند. با یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد مقدار مناسب آبی که برای شما بهترین است صحبت کنید.
آب بهتر از نوشابه، نوشیدنی های ورزشی یا قهوه/چای است. اگر ورزش می کنید یا هوای بیرون گرم است، باید بیشتر بنوشید. شکر و شربت ذرت با فروکتوز بالا باید به مقادیر کم محدود شود.
میوه ها و سبزیجات بیشتری بخورید که باعث کاهش اسید ادرار می شود. هنگامی که ادرار اسید کمتری داشته باشد، ممکن است سنگ ها کمتر بتوانند تشکیل شوند.
پروتئین حیوانی ادراری تولید می کند که دارای اسید بیشتری است که می تواند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. می توانید نمک اضافی را در رژیم غذایی خود کاهش دهید.
چه غذاهایی سرشار از نمک هستند؟ همه به چیپس سیب زمینی شور و سیب زمینی سرخ کرده فکر می کنند. اینها به ندرت باید خورده شوند.
محصولات دیگری نیز وجود دارند که شور هستند: گوشت ساندویچی، سوپ های کنسرو شده، وعده های غذایی بسته بندی شده و حتی نوشیدنی های ورزشی.
اگر اضافه وزن دارید سعی کنید به وزن طبیعی برسید. اما، رژیم‌های کاهش وزن با پروتئین بالا که شامل مقادیر بالایی از پروتئین حیوانی است، و همچنین رژیم‌های سخت می‌تواند خطر تشکیل سنگ را افزایش دهد.
شما به پروتئین کافی نیاز دارید، اما باید بخشی از یک رژیم غذایی متعادل باشد. هنگام شروع رژیم کاهش وزن یا هر گونه مداخله غذایی برای کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه، از یک متخصص تغذیه ثبت شده راهنمایی بخواهید.
در مورد داشتن سنگ "کلسیمی" گیج نشوید. محصولات لبنی دارای کلسیم هستند، اما در واقع از ایجاد سنگ جلوگیری می کنند، زیرا کلسیم قبل از اینکه وارد کلیه ها شود با اگزالات متصل می شود.
افرادی که کمترین دریافت کلسیم را در رژیم غذایی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سنگ کلیه هستند. سنگ می تواند از نمک، مواد زائد پروتئین و پتاسیم تشکیل شود.
شایع ترین نوع سنگ کلیه، سنگ اگزالات کلسیمی است. بیشتر سنگ‌های کلیه زمانی تشکیل می‌شوند که اگزالات، محصول جانبی برخی غذاها، به کلسیم متصل شود، زیرا ادرار توسط کلیه‌ها ساخته می‌شود.
هر دو اگزالات و کلسیم زمانی که بدن مایعات کافی نداشته باشد و همچنین نمک زیادی داشته باشد افزایش می یابد. بر اساس آزمایش خون و ادرار، پزشک تعیین می کند که در مورد خاص شما چه نوع تغییراتی در رژیم غذایی لازم است.
سنگ کلیه در کودکان پنج ساله دیده می شود. در واقع، این مشکل در کودکان به قدری رایج است که برخی از بیمارستان ها کلینیک های "سنگ" را برای بیماران اطفال برگزار می کنند.
افزایش سنگ کلیه در کودکان در ایالات متحده به عوامل متعددی نسبت داده شده است که بیشتر به انتخاب غذا مربوط می شود. دو دلیل مهم، ننوشیدن مایعات کافی و خوردن غذاهای پر نمک است.
بچه ها باید چیپس سیب زمینی شور و سیب زمینی سرخ کرده کمتر بخورند. غذاهای شور دیگری نیز وجود دارد: گوشت ساندویچی، سوپ های کنسرو شده، وعده های غذایی بسته بندی شده و حتی برخی نوشیدنی های ورزشی.
نوشابه ها و سایر نوشیدنی های شیرین نیز اگر حاوی شربت ذرت با فروکتوز بالا باشند، می توانند خطر ابتلا به سنگ را افزایش دهند.
چگونه می توان از سنگ کلیه در کودکان پیشگیری کرد؟
برای کمک به پیشگیری از سنگ کلیه در آینده، بیاموزید که چه چیزی باعث سنگ کلیه قبلی کودک شده است. با این اطلاعات، یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند تغییراتی را در عادات غذا خوردن و نوشیدن کودک برای جلوگیری از سنگ کلیه در آینده پیشنهاد کند.
نوشیدن مایعات
نوشیدن مایعات کافی در روز مهمترین عادت سبک زندگی برای جلوگیری از سنگ کلیه است.
نوشیدن مایعات کافی ادرار را رقیق نگه می دارد و به دفع مواد معدنی که ممکن است سنگ تشکیل دهند کمک می کند. اگر کودک آب کافی می‌نوشد، ادرار باید تقریباً شفاف باشد.
یک نوجوان باید روزی شش تا هشت لیوان بنوشد. نوجوانی که سنگ سیستین دارد ممکن است نیاز به نوشیدن بیشتر داشته باشد.
کودکان کوچکتر می توانند از راهنمایی های متخصص مراقبت های بهداشتی خود در مورد میزان نوشیدن مایعات پیروی کنند.
اگر کودک به دلیل سایر مشکلات سلامتی مانند بی اختیاری ادرار، تکرر ادرار یا نارسایی کلیه نمی تواند مقدار توصیه شده را بنوشد، با یک متخصص مراقبت بهداشتی صحبت کنید.
مقدار مایع مورد نیاز نیز به سطح فعالیت کودک بستگی دارد. کودکان و نوجوانانی که در هوای گرم زندگی می کنند و ورزش می کنند ممکن است به مایعات بیشتری برای جایگزینی مایعات از دست رفته از طریق عرق نیاز داشته باشند.
ممکن است از کودک خواسته شود که طی 24 ساعت ادرار را جمع آوری کند تا میزان تولید شده در یک روز اندازه گیری شود.
اگر مقدار ادرار خیلی کم باشد، ممکن است نیاز به نوشیدن مایعات بیشتری داشته باشد.
اگرچه آب بهترین است، اما مایعات دیگری مانند نوشیدنی های مرکبات نیز ممکن است به جلوگیری از سنگ کلیه کمک کند.
آب لیمو و لیموترش حاوی سطوح بسیار بالایی از سیترات است که مانع از جمع شدن کریستال ها برای تشکیل سنگ کلیه می شود.
نوشیدنی های مرکباتی را انتخاب کنید که قند کمی دارند تا از دریافت کالری اضافی که می تواند ناسالم باشد، اجتناب کنید.
داروها
بعد از اینکه کودک سنگ کلیه داشت، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است داروهایی را برای جلوگیری از سنگ کلیه در آینده تجویز کند.
این دارو ممکن است برای چند هفته، چند ماه یا بیشتر مورد نیاز باشد، بسته به علت ایجاد اولین سنگ کلیه.
به عنوان مثال، برای سنگ استروویت، کودک ممکن است یک آنتی بیوتیک خوراکی را برای 1 تا 6 هفته یا احتمالاً بیشتر مصرف کند.
درمان یک دستگاه ادراری با شکل غیر طبیعی نیز ممکن است برای جلوگیری از سنگ‌های استروویت در آینده پیشنهاد شود.
برای سایر انواع سنگ ها، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است یک قرص سیترات پتاسیم را 1 تا 3 بار در روز تجویز کند.
یک کودک ممکن است برای ماه ها یا بیشتر به مصرف سیترات پتاسیم ادامه دهد تا زمانی که خطر ابتلا به سنگ کلیه از بین برود.
انواع سنگ کلیه و داروهای احتمالی تجویز شده
سنگ های کلسیمی
  • سیترات پتاسیم که برای افزایش سطح سیترات در ادرار استفاده می شود.
  • دیورتیک های تیازیدی که باعث کاهش کلسیم در ادرار می شوند.
سنگ های اسید اوریک
  • سیترات پتاسیم
  • آلوپورینول که برای درمان سطوح بالای اسید اوریک در بدن استفاده می شود.
سنگ های استروویت
  • آنتی بیوتیک ها که داروهای ضد باکتری هستند.
سنگ های سیستین
  • سیترات پتاسیم
  • D-penicillamine که به حل شدن سیستین در ادرار کمک می کند.
  • مرکاپتوپروپیونیل گلیسین، که به حل شدن سیستین در ادرار کمک می کند.
قبل از مصرف داروهای سنگ کلیه با یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد سابقه سلامتی کودک صحبت کنید. برخی از داروهای سنگ کلیه عوارض جانبی جزئی تا جدی دارند.
احتمال بروز عوارض جانبی بیشتر است هر چه کودک دارو را بیشتر مصرف کند و دوز آن بیشتر باشد. در مورد هر گونه عوارض جانبی که با داروی سنگ کلیه رخ می دهد، به متخصص مراقبت های بهداشتی کودک بگویید.
دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند.
راه های ارتباط با ما
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

نشانه های تالاسمی-Thalassemia

۳۷ بازديد
بهترین رژیم غذایی برای بیماران تالاسمی
تالاسمی یه اختلال خونی ژنتیکی است که از طریق ژن ها از والدین به فرزندانشون منتقل میشه. تالاسمی زمانی اتفاق میوفته که بدن قادر به تولید پروتئین کافی به نام هموگلوبین نیس.
داشتن رژیم غذایی مناسب می تونه به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به تالاسمی کمک کنه. افراد مبتلا به تالاسمی مانند افراد دیگه نیاز به خوردن غذاهای مغذی دارن، اما در مصرف آهن باید مراقب باشن.
بیماران تالاسمی با تولید غیرطبیعی هموگلوبین منجر به کاهش گلبول های قرمز و سطح هموگلوبین در بدن میشه.
هموگلوبین، پروتئینی که در گلبول های قرمز خون وجود داره، وظیفه حمل اکسیژن رو در سراسر بدن انجام میده.
تالاسمی ناشی از جهش در ژن های مسئول تولید هموگلوبین هس که منجر به کاهش تولید یا ساختار غیر طبیعی هموگلوبین میشه.
اکثر افراد مبتلا به تالاسمی شروع به تجربه مشکلات سلامتی مثه کم خونی، رنگ پریدگی پوست، و ضعف از چند ماه پس از تولد، طبق خدمات بهداشت ملی بریتانیا، می کنن.
آزمایش تالاسمی در دوران بارداری خیلی مهمه. می تونه به تشخیص زودهنگام تالاسمی، ارزیابی خطر برای نوزاد و مداخله و درمان زودهنگام کمک کنه.
تشخیص زودهنگام تالاسمی در جنین، پزشکان رو قادر می کنه تا برای مداخلات و درمان های پزشکی مناسب بلافاصله پس از تولد برنامه ریزی کنن.
درمان های پزشکی شامل انتقال خون، درمان کیلاسیون آهن و سایر اقدامات حمایتی برای مدیریت علائم تالاسمی و بهبود کیفیت زندگی کودک هس.
انواع تالاسمی 
هموگلوبین از دو بخش مختلف آلفا و بتا ساخته شده.
1. تالاسمی آلفا
آلفا تالاسمی مینور زمانی اتفاق میوفته که فرد یه ژن آلفا گلوبین جهش یافته (از یکی از والدین) و سه ژن آلفا گلوبین طبیعی (از والدین دیگر) رو به ارث می بره.
افراد مبتلا به آلفا تالاسمی مینور معمولاً کم خونی خفیف دارن. در مورد صفت تالاسمی آلفا، یه فرد دو ژن آلفا گلوبین جهش یافته (یکی از هر والدین) و دو ژن آلفا گلوبین طبیعی رو به ارث می بره.
اکثر افراد مبتلا به تالاسمی آلفا علائمی رو نشون نمیدن، اما ناقل این بیماری هستن. بیماری هموگلوبین H شکل شدیدتری از تالاسمی آلفا هس که در اثر حذف سه ژن آلفا گلوبین (به ارث رسیده از هر دو والدین) ایجاد میشه.
افراد مبتلا به بیماری هموگلوبین H ممکن ه کم خونی متوسط ​​تا شدید رو تجربه کنن و ممکنه گاهی نیاز به تزریق خون داشته باشن.
2. تالاسمی بتا
بتا تالاسمی مینور زمانی اتفاق میوفته که فردی یه ژن بتا گلوبین جهش یافته (از یکی از والدین) و یه ژن بتا گلوبین طبیعی (از والدین دیگر) رو به ارث ببره.
افراد مبتلا به بتا تالاسمی مینور معمولا کم خونی خفیف دارن.
بتا تالاسمی اینترمدیا شکل متوسطی از بتا تالاسمی هس که باعث کم خونی متوسط ​​تا شدید میشه، اما به طور کلی برای زنده موندن نیازی به تزریق خون منظم نداره.
بتا تالاسمی ماژور یا کم‌خونی کولی شدیدترین شکل تالاسمی بتاس که از به ارث بردن دو ژن بتا گلوبین جهش یافته (یکی از هر والدین) ایجاد میشه.
افراد مبتلا به بتا تالاسمی ماژور از دوران کودکی کم خونی شدید دارن و برای زنده موندن نیاز به تزریق خون منظم همیشگی دارن.
رژیم غذایی مناسب برای افراد مبتلا به تالاسمی
افراد مبتلا به تالاسمی می تونن با پیروی از یه رژیم غذایی متعادل و مغذی برای حمایت از سلامت کلی بهره ببرن.
توصیه های غذایی خاص ممکنه بسته به نوع و شدت تالاسمی و همچنین نیازهای سلامت فردی متفاوت باشه.
1. غذاهای غنی از ویتامین و مواد معدنی
برای اطمینان از دریافت کافی ویتامین ها، به خصوص ویتامین B9 و مواد معدنی (مانند کلسیم و منیزیم) انواع میوه ها و سبزیجات رو در رژیم غذایی خود قرار بدین.
ویتامین B9 برای تولید گلبول های قرمز خون ضروریه و میشه اونو از سبزیجات برگ دار، لوبیا، غلات غنی شده و مرکبات به دست آورد.
کلسیم و منیزیم برای سلامت استخوان‌ها مهمن ودر محصولات لبنی، شیرهای گیاهی غنی‌شده، آجیل، دانه‌ها و سبزیجات برگ‌دار وجود دارن.
2. مصرف پروتئین کافی
از پروتئین بدون چربی مثه مرغ، ماهی، تخم مرغ، لوبیا، عدس و توفو استفاده کنین. برای رشد، ترمیم و نگهداری بافت های بدن شما مورد نیازه.
3. آبرسانی
با نوشیدن مایعات فراوان، به خصوص آب و آبمیوه های تازه، هیدراته بمونین. هیدراتاسیون مناسب به گردش خون کمک می کنه و می تونه به جلوگیری از عوارضی مثه لخته شدن خون کمک کنه.
4. وعده های غذایی متعادل
از وعده‌های غذایی متعادل، شامل کربوهیدرات‌ها (غلات کامل مانند برنج قهوه‌ای، کینوآ و نان سبوس‌دار)، پروتئین، چربی‌های سالم (آووکادو، آجیل، دانه‌ها و روغن زیتون) و انواع میوه‌ها و سبزیجات استفاده کنین.
از چه غذاهایی دوری کنیم؟
افراد مبتلا به تالاسمی باید در مورد برخی غذاها محتاط باشن تا به مدیریت موثر این بیماری کمک کنن. مواردی که باید از اونا اجتناب کنین:
1. مکمل های آهن
در بتا تالاسمی مینور، سطح آهن به طور معمول طبیعی یا کمی زیاد میشه. پس، مهمه که یه رژیم غذایی متعادل بدون مکمل آهن اضافی مصرف کنین مگه اینکه پزشک توصیه کنه.
در بتا تالاسمی ماژور، اضافه بار آهن به دلیل تزریق مکرر خون شایع هس.
ممکنه است آهن بیش از حد در خون انباشته شه، بنابراین طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، غذاهای حاوی آهن ممکنه محدود بشه.
غذاهای غنی از آهن مثه ماهی، گوشت و سبزیجاتی مانند اسفناج رو کمتر مصرف کنین. در عوض، روی غذاهایی با محتوای آهن متوسط ​​مانند لوبیا، عدس، توفو و سبزیجات برگ‌دار تمرکز کنین.
2. مکمل های ویتامین C
ویتامین C باعث افزایش جذب آهن از منابع گیاهی میشه. در حالی که این می تونه برای افرادی که سطح آهن پایینی دارن مفید باشه، ممکنه به اضافه بار آهن در افراد مبتلا به تالاسمی که در حال حاضر ذخایر آهن اضافی دارن، کمک کنه.
3. الکل
الکل می تونه منجر به آسیب کبد بشه، که برای افراد مبتلا به تالاسمی که ممکنه در حال حاضر در معرض خطر عوارض کبدی به دلیل بار بیش از حد آهن یا مسمومیت آهن مرتبط با انتقال خون باشن، نگران کننده اس. برای محافظت از کبد خود، مصرف الکل رو به حداقل برسونین یا از اون اجتناب کنین.
4. کلسیم و لبنیات بیش از حد
برخی از داروهای آهن که برای کاهش اضافه بار آهن استفاده میشه، می‌تونه به کلسیم متصل شه و اثربخشی اونا رو کاهش بده. مصرف بیش از حد کلسیم از مکمل ها یا محصولات لبنی ممکنه در درمان اختلال ایجاد کنه.
5. قند و غذاهای فرآوری شده رو محدود کنین.
مصرف تنقلات شیرین، آب نبات، نوشابه و غذاهای فرآوری شده حاوی چربی های ناسالم و مواد افزودنی رو به حداقل برسونین. این غذاها می تونه به التهاب کمک کنه و ممکنه بر سلامت کلی تأثیر منفی داشته باشن.
6. غذاهای دریایی خام و گوشت های نیم پز
افراد مبتلا به تالاسمی ممکنه سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشن یا بیشتر مستعد ابتلا به عفونت باشن. مصرف غذاهای خام یا نیم پز، به ویژه غذاهای دریایی و گوشت، خطر ابتلا به بیماری های ناشی از غذا رو افزایش میده.
افراد مبتلا به تالاسمی باید میوه و سبزیجات مصرف کنن و مصرف غذاهای فرآوری شده رو محدود کنن. بسته به نوع تالاسمی، باید مراقب مصرف آهن هم باشن.
یکی از راه‌های درمان کم‌خونی اینه که گلبول‌های قرمز بیشتری برای حمل اکسیژن برای بدن فراهم کنیم.
اینو میشه از طریق انتقال خون انجام داد، یه روش ایمن و متداول که در اون شما خون رو از طریق یه لوله پلاستیکی کوچک وارد یکی از رگ های خونی خود دریافت می کنین.
برخی از افراد مبتلا به تالاسمی - معمولاً مبتلا به تالاسمی ماژور - نیاز به تزریق خون منظم دارن زیرا بدن اونا مقادیر کمی هموگلوبین تولید می کنه.
افراد مبتلا به تالاسمی اینترمدیا ممکنه گاهی نیاز به تزریق خون داشته باشن، مانند زمانی که عفونت یا بیماری دارن.
افراد مبتلا به تالاسمی مینور یا خصوصیت معمولاً نیازی به تزریق خون ندارن زیرا یا کم خونی ندارن یا فقط دارای کم خونی خفیف هستن.
در بسیاری از مواقع افراد مبتلا به تالاسمی برای کمک به درمان کم خونی، ویتامین B مکمل معروف به اسید فولیک تجویز میشه.
اسید فولیک می تونه به رشد گلبول های قرمز خون کمک کنه. درمان با اسید فولیک معمولاً در کنار سایر درمان ها انجام میشه.
توصیه های غذایی برای تالاسمی مینور
اگه تالاسمی مینور دارین، در اینجا چند توصیه غذایی خاص داریم:
پروتئین های گیاهی و گوشت سفید (مانند مرغ و بوقلمون) رو بیشتر مصرف کنین.
اجتناب از گوشت قرمز و غذاهای دریایی؛ اینها حاوی سطوح بالایی از "منبع مطمئن هم-آهن" قابل جذب هستن و جذب سایر اشکال آهن رو افزایش میدن.
از غذاهای حاوی ویتامین C پرهیز کنین یا اونا رو جدا از غذاهای غنی از آهن مصرف کنین (زیرا ویتامین C جذب آهن رو افزایش میده)، مثه:
  • مرکبات
  • گوجه فرنگی
  • فلفل دلمه ای
غذاهایی رو انتخاب کنین که دارای آهن باشن، که بدن شما اونا رو به خوبی جذب نمی‌کنه، از جمله:
  • تخم مرغ
  • شکلات
  • غلات
  • سبزیجات ریشه ای مانند سیب زمینی و هویج
  • میوه های خشک مانند کشمش، هلو، آلو و انجیر
  • برای جلوگیری از پوکی استخوان و کاهش جذب آهن، از غذاهای لبنی مانند شیر، پنیر و ماست برای کلسیم استفاده کنین.
شامل غلات و حبوبات مثه گندم، ذرت، جو، برنج، لوبیا، سویا، عدس و نخود فرنگی باشه.
چای و قهوه بنوشین، ترکیبات موجود در قهوه و چای (تانن ها) برای کاهش جذب آهن شناخته شده.
غذاهای غنی از ویتامین E رو بیشتر مصرف کنین، مانند:
میوه هایی مانند هلو و مارچوبه
روغن های گیاهی، مانند روغن آفتابگردان، روغن سویا، زیتون و روغن ذرت
آجیل هایی مانند بادام زمینی، فندق، بادام و گردو
دکتر بهار اشجعی، پزشک درمانگر اختلالات خون در کودکان و نوزادان
دکتر بهار اشجعی یکی از بهترین و حرفه‌ای ترین پزشکان فوق تخصص کودکان و نوزادان هستن که علاوه بر درمان و جراحی انواع بیماری‌های کودکان از جمله فتق کشاله ران و یا فتق ناف، هیپوسپادیاس و یا عدم نزول بیضه و … به درمان و بهبود اختلالات و بیماری‌هایی دیگری نظیر تالاسمی در کودکان مشغول هستن.
ایشان فارغ التحصیل رشته جراحی تخصصی کودکان و نوزادان از دانشگاه علوم پزشکی تهران هستن و علاوه بر تحصیلات عالی، تجربه، مهارت و سابقه بسیار خوبی نیز دارن.
راه های ارتباط با ما
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ 
۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی
منبع: https://dr-ashjaei.com/
 

درمان یبوست(Constipation) 

۴۱ بازديد
پیشگیری از یبوست در کودکان و نوزادان
یبوست می‌تونه به علت دلایل مسائل مختلفی ایجاد بشه. 
ممکنه از حرکات نادر روده گرفته تا مدفوع سفت، دفع مدفوع بزرگ که دردناکه و حتی دفع مدفوع به دلیل تجمع مدفوع متفاوت باشه.
معمولا کودکان نوپا و پیش دبستانی بیشترین گروه سنی هستن که درگیر یبوست میشن.
یبوست در کودکان خیلی شایع هس و تقریباً 30 تا 35 درصد از کودکان رو تحت تأثیر قرار میده. 
نشانه ها و علائم یبوست در کودکان 
  • دو مرتبه یا کمتر اجابت مزاج در هفته
  • مدفوع سفت (گلوله های مدفوع یا مدفوع سفت)
  • حرکات روده دردناک
  • خون در مدفوع یا هنگام پاک کردن (شکاف کوچک یا پارگی راست روده)
  • شکم سفت یا دردناک، به خصوص بعد از غذا
  • ترس از استفاده از توالت (همراه با اجابت مزاج دردناک)
  • کاهش اشتها
درمان خونگی یبوست در کودکان
اگه فکر می کنین فرزندتان یبوست داره، گزینه های ایمن و آسون برای تسکین سریع در خونه وجود داره:
ماساژ شکم. برای نوزادان و کودکان کوچک، ماساژ شکم و دوچرخه سواری پاها اقدامات عالی برای کمک به دفع مدفوع هس. این برای کودک یا والدین بی خطره و خیلی آسیب زا نیس.
استفاده از ملین های طبیعی. غذاهایی که به رفع یبوست در کودکان کمک می کنن مثه آلو، سیب و گلابی.
اینا ملین های طبیعی هستن. این میوه ها حاوی قندی به نام «سوربیتول» هستن که آب رو به داخل روده می کشه و مدفوع رو نرم می کنه.
برای کمک به اجابت مزاج راحت تر، این غذاها رو با آب بنوشین.
نوشیدن آب. مصرف آب (برای کودکان بزرگ‌تر از یه سال) بدن رو هیدراته نگه می‌داره و همین امر باعث سهولت دفع مدفوع می‌شه.
دریافت آب کافی به جلوگیری از یبوست کمک می کنه و به منظم بودن اجابت مزاج کمک می کنه.
نوزادان از شش ماهگی می تونن دو تا پنج اونس آب در روز مصرف کنن.
مصرف فیبر. با هدف قرار دادن پنج وعده میوه و سبزیجات در روز، به کودک خود یه رژیم غذایی غنی از فیبر بدین. اونو با نوشیدن آب فراوان همراه کنین.
غذاهای فرآوری شده یا پرچرب و عادات غذایی ناسالم می تونن باعث بسیاری از مشکلات سلامتی از جمله یبوست بشه.
مصرف لبنیات رو کم کنین. مصرف بیش از حد لبنیات به خصوص شیر می تونه باعث یبوست بشه. بسیاری از کودکان به پروتئین های موجود در شیر گاو حساسیت دارن.
سایر محصولات لبنی مثه پنیر، پنیر کوتیج یا پنیر رشته ای هم می تونه باعث یبوست شه. 
ممکنه کودکان مبتلا به یبوست مدت زمان بیشتری رو در دستشویی برای اجابت مزاج بمونن. با قرار دادن پاهاشون روی چهارپایه ، اطمینان حاصل کنین.
درمان دارویی یبوست در کودکان 
پیش از دادن محصولات یا داروهای بدون نسخه به فرزندتون برای کمک به یبوست، ابتدا باید با پزشک کودک تون مشورت کنین.
پروبیوتیک ها. پروبیوتیک ها اغلب برای اطفال تجویز میشه، به ویژه در هنگام مصرف آنتی بیوتیک. اونا به حفظ باکتری های خوب در معده کمک می کنن، زیرا آنتی بیوتیک ها با همه باکتری ها مبارزه می کنن.
این باکتری های خوب همچنین به افزایش حرکات منظم روده کمک می کنن.
در کل، تحقیقات بسیار کمی وجود داره که از استفاده از پروبیوتیک برای درمان خود یبوست کمک می کنه، و به طور معمول به عنوان تنها درمان استفاده نمیشه.
شیاف و تنقیه. شیاف ها به تحریک ماهیچه های رکتوم برای تحریک حرکت روده کمک می کنن، اما شیاف برای کودک ناراحت کننده هس و اگه به درستی انجام نشه، می تونه باعث آسیب به رکتوم بشه.
تنقیه همچنین به نرم شدن مستقیم مدفوع کمک می کنه، اما اونا هم می توننن ناراحت کننده باشن و باید به درستی انجام شه.
اگه نگرانین که فرزندتون ممکنه به یکی از این گزینه ها نیاز داشته باشه، بهپزشک مراجعه کنین.
MiraLAX. MiraLAX . یه داروی خوب برای یبوست، چه حاد و چه مزمن، در صورت استفاده صحیح در کودکان بالای یک سال هس.
MiraLAX به بازگشت مایع به مدفوع کمک می کنه، بنابراین مدفوع خیلی سفت نمی شه و راحت تر دفع میشه.
 MiraLax به صورت پودری بدون رنگ و مزه عرضه میشه که برای بیماران کم سن گزینه خوبیه. میشه اونو بدون نسخه مصرف کرد، اما همیشه قبل از شروع با پزشک کودک تون مشورت کنین.
افزایش فیبر در رژیم غذایی کودکان
فیبر باعث نرمی و سهولت انجام عمل دفع میشه. فیبر بیشتر به کودک در رژیم غذایی می تونه به پیشگیری از یبوست و همچنین درمان یبوست کوتاه مدت یا بسیار خفیف کمک می کنه.
فیبر همچنین در طولانی مدت برای عملکرد منظم روده مهمه. اگه کودک شما مدت طولانی یبوست داشته، فقط افزایش فیبر بدون درمان دیگه ای بعید به نظر می رسه که یبوست فرزندتون رو برطرف کنه.
برای افزودن فیبر بیشتر به رژیم غذایی فرزندتون، می تونین:
  • حداقل سه وعده میوه در روز بدین - میوه هایی با پوست مثه سیب، گلابی، آلو، زردآلو، هلو و کیوی.
  • حداقل سه وعده سبزیجات در روز به فرزندتون بدین.
  • غلات پر فیبر مانند غلات سبوس دار، غلات کامل، فرنی - از غلات تصفیه شده و از شکر اضافه دوری کنید.
  • به جای نان سفید، نان سبوس دار بدین.
  • سعی کنین سبوس رو به کلوچه ها و سایر پخت ها اضافه کنین یا اونو به غلات معمولی کودک خود اضافه کنین.
  • سعی کنین یک تا دو قاشق غذاخوری دانه کتان آسیاب شده / کنجاله بذر کتان رو به غلات، سوپ یا مخلوط شده در اسموتی اضافه کنین.
  • حبوبات (لوبیا و نخود) از جمله لوبیا پخته، حمص، عدس بدین.
  • به نوزادان آلو صاف شده، تا سه قاشق غذاخوری چند روز در هفته بدین.
  • همچنین مهم هس که با افزایش فیبر به کودک خود آب فراوان بدین.
دکتر بهار اشجعی بهترین پزشک و جراح اطفال در تهران هستن که دوره پزشکی عمومی و بورد فوق تخصصی خود را در زمینه جراحی کودکان و نوزادان از دانشگاه علوم پزشکی تهران کسب کرده.
ایشون دارای سال‌ها تجربه جهت درمان و جراحی بیماری‌های گوناگون در کودکان و نوزادان هستن و جراحی‌های متعدد و موفقیت آمیزی را در زمینه درمان و عمل جراحی بیماری‌های کودکان و نوزادان داشتن.
شما می‌تونین جهت مشاوره و یا معاینه کودکان و نوزادان خود توسط دکتر بهار اشجعی همین حالا با شماره‌های قرار گرفته در وبسایت و یا از طریق فرم اینترنتی تعیین نوبت برای فرزند خود را انجام بدین.
راه های ارتباط با ما
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
 آدرس:
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی
منبع: https://dr-ashjaei.com/
 

فتق ناف در نوزادان و کودکان یا فتق آمبلیکال (umbilical hernia)

۴۷ بازديد

فتق ناف و درمان آن در کودکان و نوزادان

فتق ناف زمانی رخ می دهد که بخشی از روده یا بافت چربی از طریق یک نقطه ضعیف در دیواره شکم، نزدیک ناف، فشار می آورد.

آنها در نوزادان  وکودکان بسیار شایع هستند، اما می توانند بزرگسالان را نیز درگیر کنند.

فتق ناف زمانی اتفاق می افتد که نقصی در دیواره قدامی شکم، که زیر ناف قرار دارد، وجود دارد. اگرچه فتق ناف به راحتی قابل درمان است، اما در موارد نادر می تواند به یک بیماری جدی تبدیل شود.

این مقاله به علل، عوامل خطر، تشخیص و درمان فتق نافی می پردازد.

 

در نوزادان و کودکان نوپا

فتق ناف در نوزادان شایع است. آنها در حدود 10 تا 30 درصد از کودکان سفیدپوست در هنگام تولد وجود دارند، در حالی که مطالعات مختلف شیوع 23 تا 85 درصد را در کودکان آفریقایی آمریکایی در بدو تولد نشان داده است. پزشکان هنوز علت این واریانس را نمی دانند.

این نوع فتق به ویژه در نوزادان نارس متولد می شود.

بر اساس تحقیقات قدیمی‌تر که در مقاله‌ای در سال 2024 ذکر شده است، تا 84 درصد از نوزادان با وزن تولد بین 1 تا 1.5 کیلوگرم (کیلوگرم) دارای فتق ناف هستند.

در حالی که جنین در حال رشد در رحم است، بند ناف از سوراخی در دیواره شکم عبور می کند. این باید بلافاصله پس از تولد بسته شود.

با این حال، ماهیچه‌ها همیشه کاملاً بسته نمی‌شوند و یک نقطه ضعیف باقی می‌مانند که فتق ناف می‌تواند از آن عبور کند.

در اغلب موارد، فتق ناف در نوزادان بدون مداخله تا سن 2 سالگی بسته می شود.

در بزرگسالان

تنها 1 نفر از هر 10 بزرگسال مبتلا به فتق ناف، این بیماری را از دوران کودکی حمل می کند، که حدود 90٪ از بزرگسالان را در نتیجه مشکلات مربوط به عضلات شکم در زندگی مبتلا می کنند.

افزایش فشار روی ماهیچه های شکم، مانند دوران بارداری یا هنگام بلند کردن اجسام سنگین، خطر فتق ناف اکتسابی را افزایش می دهد.

علائم فتق ناف چیست؟

فتق نافی شبیه یک توده در ناف است. هنگامی که نوزاد می خندد، گریه می کند، به توالت می رود یا سرفه می کند، ممکن است بزرگتر شود.

هنگامی که کودک دراز کشیده یا آرام است، ممکن است توده کوچک شده یا به طور کامل از بین برود.

علائم فتق ناف در موارد مختلف متفاوت است. صرف نظر از اندازه فتق، اگر دیواره شکم در اطراف آن منقبض شود، می تواند گردش خون به بیرون زدگی را قطع کند و باعث درد شود.

درد می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در صورت بروز برآمدگی، فرد باید به پزشک مراجعه کند:

  • دردناک می شود.
  • همراه با استفراغ رخ می دهد.
  • متورم می شود و تغییر رنگ می دهد
  • هنگام دراز کشیدن یا تحت فشار کم کاهش نمی یابد.

عوامل خطر فتق ناف چیست؟

عوامل خطر اصلی برای فتق ناف عبارتند از:

سن: نوزادان، به ویژه آنهایی که نارس به دنیا می آیند، نسبت به بزرگسالان بیشتر در معرض خطر فتق ناف هستند.

چاقی: کودکان و بزرگسالان مبتلا به چاقی در مقایسه با افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) آنها در محدوده وزن سالم قرار دارد، به طور قابل توجهی با خطر بیشتری برای ابتلا به فتق ناف مواجه هستند.

سرفه: داشتن سرفه برای مدت طولانی می تواند خطر فتق را افزایش دهد زیرا نیروی سرفه به دیواره شکم فشار وارد می کند.

بارداری: خطر فتق ناف در افراد باردار بیشتر است. حاملگی چند قلویی خطر فتق بیشتری دارد.

علل فتق ناف چیست؟

علل فتق ناف در گروه های سنی متفاوت است.

علل فتق ناف در نوزادان

همانطور که جنین در رحم رشد می کند، شکاف کوچکی در عضلات شکم ایجاد می شود. این سوراخ به بند ناف اجازه عبور می دهد.

در حوالی زمان تولد یا کمی بعد، دهانه باید بسته شود. اگر این به طور کامل اتفاق نیفتد، بافت چربی یا بخشی از روده می تواند از بین برود که باعث ایجاد فتق ناف می شود.

علل فتق ناف در بزرگسالان

اگر فشار زیادی روی دیواره شکم وارد شود، مقداری از بافت چربی یا بخشی از روده می‌تواند از بخش ضعیفی از عضله شکم عبور کند. 

افراد در معرض خطر بیشتر احتمال دارد که فشار بالاتر از حد طبیعی را در مناطقی که بافت چربی یا قسمت‌هایی از روده می‌تواند بیرون بزند، تجربه کنند.

تشخیص فتق ناف

پزشک در طی معاینه فیزیکی فتق ناف را تشخیص می‌دهد. آنها همچنین ممکن است بتوانند نوع فتق را تعیین کنند.

به عنوان مثال، اگر روده را درگیر کند، ممکن است خطر انسداد وجود داشته باشد. اگر پزشک بخواهد عوارض را غربالگری کند، ممکن است درخواست کند:

  • سونوگرافی شکم
  • اشعه ایکس
  • آزمایش خون

درمان فتق ناف

در نوزادان، اکثر فتق‌های ناف در عرض 2 سال برطرف می‌شوند و نیازی به درمان نخواهد بود. با این حال، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند اگر:

قطر فتق در کودکان بالای 2 سال بیش از 1.5 سانتی متر است.

روده ها در داخل کیسه فتق قرار دارند و از حرکت روده جلوگیری یا کاهش می دهند.

فتق باعث درد می شود.

تغییر رنگ پوست در محل فتق رخ می دهد.

اگر فتق پاره شود، جراحی اورژانسی ضروری است. با این حال، پارگی فتق بسیار نادر است.

فتق در بزرگسالان کمتر از کودکان به خودی خود برطرف می شود. در نتیجه بیشتر مستعد عوارض هستند و فرد شانس بیشتری برای نیاز به جراحی دارد.

عمل جراحی فتق ناف

جراحی فتق ناف یک عمل کوچک است که معمولاً 20 تا 30 دقیقه طول می کشد. در بیشتر موارد، فرد تحت عمل جراحی می تواند در همان روز به خانه برود.

جراحی شامل ایجاد یک برش در پایه ناف و فشار دادن بافت بیرون زده به داخل شکم است. جراحان ممکن است جراحی باز یا لاپاراسکوپی را انجام دهند.

در بسیاری از موارد، جراح عضلات دیواره شکم را به هم بخیه می‌زند تا سوراخ را ببندد. در برخی موارد، آنها ممکن است از شبکه های ویژه ای برای تقویت ناحیه و جلوگیری از عود استفاده کنند.

با این حال، در حالی که نشان داده شده است که این رویکرد به جلوگیری از عود فتق کمک می کند، عوارض بالقوه ای نیز دارد، از جمله خطر درد مزمن.

آماده شدن برای جراحی

پزشکان به افراد توصیه می‌کنند قبل از عمل از خوردن یا آشامیدن خودداری کنند. همچنین ممکن است لازم باشد افراد برای کاهش خطر خونریزی، مصرف داروهای ضد انعقاد را متوقف کنند 

اکثر جراحان جراحی فتق ناف را با فرد تحت بیهوشی عمومی انجام می دهند. متخصص بیهوشی قبل از جراحی فرد را از طریق این روش راهنمایی می کند.

مراقبت های بعد از جراحی

پس از ترخیص از بیمارستان، فرد ممکن است در محل جراحی احساس درد و ناراحتی کند. مصرف مسکن ها، پوشیدن لباس های گشاد و پرهیز از فعالیت های سنگین می تواند به کاهش این ناراحتی کمک کند.

همچنین ممکن است فرد برای چند هفته تورم اطراف محل را تجربه کند.

جراح گاهی اوقات یک پانسمان فشاری روی فتق اعمال می کند. تمیز و خشک نگه داشتن آن برای جلوگیری از عفونت بسیار مهم است.

پوشیدن لباس‌های کمکی فتق ممکن است به بهبودی افراد پس از جراحی و افزایش سطح فعالیت کمک کند.

خلاصه

فتق ناف زمانی رخ می دهد که بخشی از روده یا مقداری بافت چربی از سوراخی در عضلات شکم بیرون زده باشد.

برای اینکه پزشکان بیرون زدگی را به عنوان فتق ناف دسته بندی کنند، باید در فاصله 3 سانتی متری منبع مورد اعتماد ناف رخ دهد.

این نوع فتق در نوزادان شایع است و به طور معمول به طور مستقل برطرف می شود. اکثر فتق های ناف در بزرگسالان ناشی از فشار اضافی بر دیواره شکم است.

این فشار اضافی ممکن است ناشی از حاملگی های چند قلو یا فشار شدید باشد. خطر عوارض در فتق ناف بزرگسالان بیشتر است و تقریباً همیشه برای اصلاح این عوارض نیاز به جراحی دارند.

جراحی فتق معمولاً حدود 20 تا 30 دقیقه طول می کشد و فرد در طول مدت عمل تحت بیهوشی عمومی خواهد بود.

هزینه جراحی فتق ناف در کودکان 

هزینه عمل جراحی فتق ناف کودکان با توجه به شدت بیماری، گستردگی آن و شیوه درمانی که پزشک تعیین میکند بستگی دارد. به همین جهت شما تنها پس از معاینه دقیق توسط پزشک متخصص و انجام آزمایشات مربوطه است که می توانید از هزینه درمان فتق ناف با عمل جراحی برای کودک خود مطلع شوید.

جهت اطلاع از هزینه عمل فتق ناف توسط دکتر بهار اشجعی می‌توانید از طریق فرم های قرار داده شده در سایت اقدام، یا با ما تماس بگیرید 

بهترین راه ارتباط و مشاوره با دکتر بهار اشجعی فوق تخصص جراحی کودکان و نوزادان

“دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان با استفاده از تکنیک های روز دنیا و دستگاه های مجهز و پیشرفته به درمان و انجام جراحی فتق ناف و فتق های شکمی در کودکان و نوزادان می پردازد. جهت دریافت وقت مشاوره و ویزیت در مطب یا بیمارستان می توانید از طریق شماره تماس های قرار داده شده در سایت با ایشان در ارتباط باشید.”

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ 

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

 منبع: https://dr-ashjaei.com/

 

نشانه های فتق کشاله ران در نوزادان

۶۳ بازديد
عارضه فتق اینگوینال در کودکان و نوزادان

عارضه فتق اینگوینال در نزدیکی ناحیه کشاله ران، بین شکم و ران رخ میده. اغلب در پسران، تورم در کیسه بیضه قابل مشاهده س.
آیا این به این معنیه که دختران فتق نمی گیرن؟ نه دقیقا. با وجود اینکه دختران بیضه ندارن، اما کانال مغبنی دارن و می تونن فتق بگیرن.
در حدود سه تا پنج درصد از نوزادان سالم با فتق اینگوینال متولد میشن.
در نوزادان نارس،  - تا 30٪ بروز به طور قابل توجهی زیادتره. اگه فتق اینگوینال درمان نشه، می تونه مشکلات جدی ایجاد کنه.
 فتق اینگوینال 
فتق مغبنی در دوران رشد نوزاد شروع میشه. وقتی نوزاد پسر در رحم رشد می کنه، ابتدا بیضه ها در شکم او رشد می کنن.
هنگامی که جنین رشد می کنه، بیضه های اونا از یه تونل به داخل کیسه بیضه میرن. (در نوزادان دختر هم وجود داره.)
گاهی اوقات، تونل (به نام فرآیند واژینالیس) بسته نمیشه.
یه سوراخ از شکم به داخل کانال مغبنی ایجاد می کنه، جایی که یه تکه روده یا تخمدان می تونه به دام بیوفته.
هنگامی که این اتفاق میوفته، اونچه که باید به طور ایمن در شکم باقی بمونه - مایعات، روده ها، بافت های دیگه - می تونه از اون عبور کرده و وارد کشاله ران شه.
برای جلوگیری از عوارض احتمالی، فتق اینگوینال برای ترمیم نیاز به جراحی داره.
تشخیص فتق مغبنی 
فتق مغبنی در نوزادان و کودکان در هر سنی رخ میده اما در نوزادان شایع تره. با این حال، ممکنه تا چند هفته یا چند ماه پس از تولد قابل توجه نباشه.
هنگامی که کودک شما فتق مغبنی داره، معمولاً یه برآمدگی در کشاله ران و/یا کیسه بیضه یا لابیا دیده میشه. برآمدگی معمولاً نرم و لطیف هس.
امکان داره پس از زور زدن یا گریه کودک شما بزرگتر شه.
ممکنه در طول شب زمانی که کودک شما خوابه یا آروم هس، از بین بره یا کوچکتر شه. (برخلاف برخی افسانه ها، زور زدن و گریه باعث فتق نمیشه.)
هیچ وقت علائم درد یا ناراحتی یا هر برآمدگی در نوزادان یا کودکان و نادیده نگیرین. فورا با پزشک خود مشورت کنین تا تشخیص پزشکی بده یا به اورژانس مراجعه کنین.
فتق زندانی. اگه برآمدگی حتی زمانی که کودک شما شل میشه به دام افتاده باشه، ممکنه که اندام های داخل شکم در داخل فتق گیر افتاده.
این "فتق زندانی" نام داره و نیاز به مراقبت فوری پزشکی داره. کودک شما احتمالاً درد داره یا احساس حساسیت می کنه (یا حتی استفراغ می کنه).
برآمدگی همچنین ممکنه زمانی که این اتفاق میوفته  بسیار سفت تر یا حتی قرمز شه.
فتق خفه شده. اگه جریان خون محتویات فتق قطع شه به اون «فتق خفه شده» میگن. این علائم شامل درد شدید، استفراغ، کاهش اشتها، قرمزی یا کبودی اطراف برآمدگی و گاهی تب و مدفوع خونی هس.
تشخیص و آزمایشات لازم فتق کشاله ران
در بیشتر مواقع، پزشک می تونه فتق مغبنی رو با اونچه هنگام معاینه کودک شما می بینه، تشخیص بده - دیدن برآمدگی در کشاله ران در هنگام گریه یا زور زدن کودک و مشاهده ناپدید شدن اون وقتی کودک شما آرام میشه.
هنگامی که پزشک معاینه می کنه با اونچه در خونه دیدین متفاوته، اگه برآمدگی همیشه وجود داره و پزشک نگرانه که ممکنه توده باشه و نه فتق، میشه سونوگرافی انجام داد تا به تشخیص صحیح کمک کنه.
اما، انجام سونوگرافی همیشه ضروری نیس. اگه دیدن فتق واضح نباشه، گرفتن عکس از فتق کودک برای تشخیص مفیده.
درمان فتق مغبنی 
برای رفع فتق اینگوینال به جراحی نیازه. پس از مشاهده فتق، پزشک کودک تون و به جراح اطفال یا اورولوژیست اطفال برای انجام این عمل معرفی می کنه. 
زمان جراحی فتق اینگوینال به شدت علائم بستگی داره. فتق حبس شده یا خفه شده نیاز به مراقبت فوری داره.
 جراحی برای ترمیم فتق کشاله ران
هنگام جراحی ترمیم فتق، محتویات فتق به داخل شکم رانده میشه. تونل اینگوینال که در اون اندام ها از شکم خارج میشن (فتق) بسته اس.
در روش لاپاراسکوپی (اسکوپ) برای جراحی، بریدگی‌های کوچکی روی شکم ایجاد میشه که اجازه میده اسکوپ و ابزار برای دیدن داخل شکم و ترمیم فتق وارد شه.
در جراحی باز، یه برش کوچک در کشاله ران برای ترمیم فتق ایجاد میشه. اگه روده (یا اندام دیگری) در فتق گیر کرده باشه (حبس شده یا خفه شده): جراح ابتدا مطمئن میشه که خون رسانی به روده برای مدت طولانی قطع نشده.
در صورت وجود، ممکنه لازم باشه تکه کوچکی از روده برداشته بشه و روده دوباره به هم دوخته شه. سپس فتق ترمیم میشه.
به طور معمول، این جراحی بین سی دقیقه تا یک ساعت طول می کشه.
 روز جراحی فتق کشاله ران
پیش از جراحی، متخصص بیهوشی شما رو می بینه. جراحی فتق مغبنی معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام میشه، گرچه میشه از بی حسی منطقه ای استفاده کرد. کودک شما در طول عمل خواب خواهد بود.
به محض بیدار شدن فرزندتون پس از جراحی، فردی از اتاق ریکاوری با شما تماس می گیره و می تونین دوباره در کنار فرزندتون باشین. کودک شما ممکنه در جایی که برش ها ایجاد شده درد وجود داشته باشه.
برخی از جراحان برای کنترل درد در ناحیه دارو تزریق می کنن. یا، متخصص بیهوشی ممکنه دارو رو در قسمت تحتانی کمر یا در اعصاب شکمی که پوست رو بر روی برش تامین می کنن، تزریق کنه.
همچنین ممکنه به کودک شما داروی ضد درد داده بشه تا شما در خونه مصرف کنین.
پس از جراحی فتق کشاله ران
معمولا، جراحی ترمیم فتق یه جراحی سرپایی یا "یه روز" اس - به این معنی که کودک شما چند ساعت پس از بهبودی به خونه میره.
با این حال، اگه کودک شما یه بیماری پزشکی داره یا یه نوزاد نارس هس، ممکنه برای مشاهده و ایمنی یه شب اقامت لازم باشه.
هنگامی که بازگشت فرزند شما به خونه امن باشه، در مورد مراقبت در منزل با پزشک تون مشورت کنین.
مراقبت در خانه پس از جراحی فتق
مراقبت های لازم در منزل پس از جراحی بسته به شرایط بیمارستان یا جراح، سن کودک و پیچیدگی عمل جراحی می تونه متفاوت باشه. با این حال، برخی از اصول کلی مراقبت یکسان باشه:
اکثر کودکان می تونن بلافاصله پس از جراحی از یه رژیم غذایی منظم استفاده کنن.
زمان بهبودی به کودک بستگی دارده. بیشتر اونا می تونن در عرض 1-2 هفته یا زمانی که بدون درد هستن به فعالیت های عادی و غیر شدید برگردن.
کودک شما دو تا سه روز پس از جراحی از حمام کردن منع خواهد شد. جراح فرزندتون ممکنه دستورالعمل های متفاوت یا خاص تری به شما بده.
تماس اورژانسی
هنگامی که فرزندتون پس از جراحی به خونه رفت، دستورالعمل های خاصی رو برای پیگیری با جراح دریافت خواهید کرد. با این حال، در اینجا چند دلیل کلیدی برای تماس وجود داره:
  • خونریزی یا تخلیه از برش
  • قرمزی اطراف زخم(ها)
  • تب بالای 101 درجه فارنهایت
  • استفراغ
  • ادرار کردن کمتر از حد معمول یا پوشک خیس کمتر از حد معمول
  • دردی که حتی در صورت مصرف داروهای مسکن طبق توصیه، شدیده.
مشکلات  فتق مغبنی
داشتن فتق اینگوینال در یه کشاله ران ممکنه احتمال فتق در سمت دیگه رو افزایش بده. جراح در مورد نحوه مراقبت از این احتمال با شما صحبت خواهد کرد.
پس از ترمیم فتق مغبنی، اکثر کودکان دوباره با این مشکل مواجه نمیشن. اما به ندرت، فتق ممکنه عود کنه. اگه این اتفاق بیوفته، جراح باید دوباره فرزند شما رو ببینه.
به خاطر داشته باشین که انواع مختلفی از فتق اینگوینال وجود داره.
اصلاح فتق مغبنی در دوران کودکی به این معنی نیس که کودک شما در بزرگسالی نمی تونه نوع دیگه ای از فتق مغبنی یا فتق در طرف دیگه ایجاد کنه.
به محض مشاهده هرگونه نشونه ای از ناراحتی یا تغییر جسمی در ناحیه کشاله ران کودک، باید برای درمان و تشخیص صحیح بیماری نوزاد یا کودک خود به پزشک متخصص مراجعه کنین.
همانطور که گفته شد، فتق کشاله ران بصورت التهاب و تورم بدون درد خودش و نشون میده که به محض مشاهده این توده متورم باید اقدامات درمانی از سر گرفته شه.
درصورتی که کودک در محل فتق، همراه با التهاب و تورم احساس درد نیز داشته باشه، نشون دهنده وخامت اوضاع هس که باید اقدام اورژانسی برای کودک انجام شه تا از سیاه شدن روده و بروز خطر جانی برای کودک جلوگیری شه.
راه های ارتباط و مشاوره با دکتر بهار اشجعی فوق تخصص جراحی کودکان و نوزادان
دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان با استفاده از تکنیک های روز دنیا و دستگاه های مجهز و پیشرفته به انجام جراحی فتق کشاله ران در بیمارستان های لاله و بیمارستان کودکان تهران می پردازن.
جهت دریافت وقت مشاوره و ویزیت می تونین از طریق شماره تماس های قرار داده شده در سایت با ایشان در ارتباط باشین.
مطب:  تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی
منبع: https://dr-ashjaei.com/
 

نشانه های بیضه نزول نکرده

۶۵ بازديد
علت ایجاد بیماری بیضه های نزول نکرده

بیضه ها  غدد جنسی مردانه که برای تولید مثل جنسی اسپرم و هورمون تولید می کنن. بیضه ها معمولاً در کیسه بیضه قرار دارن، اما گاهی اوقات یک یا هر دو بیضه پس از رشد به سمت پایین به داخل کیسه بیضه حرکت نمی کنن.
به این بیضه های نزول نکرده میگن و یا کریپتورکیدیسم گفته میشه. حدود پنج درصد از نوزادان پسر با بیضه های نزول نکرده به دنیا میان.
نشانه های بیضه نزول نکرده
علامت اصلی بیضه های نزول نکرده یه بیضه (یک بیضه منفرد) یا هر دو بیضه از بین رفته.
بیضه های نزول نکرده هیچ مشکلی در دفع ادرار کودک شما ایجاد نمی کنن و هیچ دردی ایجاد نمی کنن، مگه اینکه بند ناف متصل به بیضه (طناب اسپرماتیک) پیچ خورده باشه.
علت بیماری نزول بیضه 
بیضه ها در جنین پسر در داخل شکم تشکیل میشه. بیضه ها از لوله ای به نام کانال اینگوینال به سمت پایین حرکت می کنن و به داخل کیسه بیضه میرن.
معمولا در ماه هشتم بارداری اتفاق میوفته. نوزاد یا کودکی که بیضه های نزول نکرده داره، به جای کیسه بیضه، یک یا چند بیضه در کشاله ران یا شکم قرار می گیره.
دو نوع بیضه نزول نکرده وجود داره: مادرزادی و اکتسابی.
تعریف بیضه های نزول نکرده مادرزادی
نوزادانی که بدون بیضه در کیسه بیضه متولد میشن، دارای بیضه های نزول نکرده مادرزادی هستن. پزشکا نمی تونن علت شو پیدا کنن. با این حال، برخی از اختلالات هورمونی و ژنتیکی می تونه باعث نزول بیضه شه.
در نوزادانی که زود به دنیا میان (نوزادان نارس)، ممکنه تا زمان تولد نوزاد، بیضه‌ها فرصت حرکت به سمت پایین به داخل کیسه بیضه رو نداشته باشه.
تعریف بیضه های نزول نکرده اکتسابی
گاهی اوقات کودکی با بیضه هایی در کیسه بیضه متولد میشه، اما بعداً بیضه های نزول نکرده ایجاد می کنن. همانطور که کودک رشد می کنه، طناب اسپرماتیک با همان سرعت رشد نمی کنه.
خیلی کوتاه میشه و بیضه رو به سمت کشاله ران به سمت بالا می کشه. ممکنه بین یک تا ده سالگی اتفاق بیوفته.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگه نوزاد شما با بیضه های نزول نکرده به دنیا بیاد، بیضه توسط پزشک کودک تون بلافاصله پس از تولد درمان میشه. وضعیت کودک شما تحت نظر خواهد بود.
اگه بیضه های کودک شما در بدو تولد در کیسه بیضه بود و یکی یا هر دوی اونا از کیسه بیضه ناپدید شد، به پزشک عمومی خود مراجعه کنین.
شما به یه متخصص اطفال یا جراح اطفال ارجاع خواهید شد. بسیار مهمه که بیضه ها تا کیسه بیضه پایین بیان.
اگه بیضه ها پایین نیان، خطر مشکلات سلامتی مداوم وجود داره مانند:
پیچ خوردگی - طناب اسپرماتیک می تونه پیچ ​​خورده و این می تونه خون رسانی به بیضه ها رو قطع کنه.
فتق – زمانی که یه حلقه روده وارد کیسه بیضه میشه فتق اینگوینال هس.
کاهش باروری - دمای بدن در شکم بالاتر از کیسه بیضه اس و این می تونه بر تولید اسپرم در بیضه ها تأثیر بذاره.
خطر ابتلا به سرطان بیضه - این اتفاق در تعداد نسبتاً کمی از پسران رخ میده. خطر معمولاً کمتر از 1 در 100 هس.
اعتماد به نفس ضعیف - به دلیل داشتن ظاهر غیر طبیعی اندام تناسلی.
درمان بیضه های نزول نکرده
برای نوزادانی که با بیضه های نزول نکرده به دنیا میان، ممکنه بیضه ها خود به خود در سه ماه اول پس از تولد پایین بیان و نیازی به درمان نیس.
اگه بیضه ها خود به خود پایین نیان، کودک شما تحت نظر قرار می گیره و اگه بعد از شش ماه پایین نیاد، به عمل جراحی به نام ارکیدوپکسی نیاز میشه.
ارکیدوپکسی بیضه رو به محل طبیعی خود در کیسه بیضه پایین میاره.
ارکیدوپکسی تحت بیهوشی انجام میشه. در حین جراحی، یه برش کوچک در کشاله ران ایجاد میشه و بند ناف به آرامی کشیده میشه تا بیضه آزاد شه.
برش دوم در کیسه بیضه ایجاد میشه و بیضه در داخل کیسه بیضه محکم میشه.
سپس برش ها دوخته میشن. معمولاً عمل یه روزه اس و کودک شما باید بتونه در همان روز به خانه برن. عوارض ارکیدوپکسی نادره، ممکنه شامل:
بعد از اولین عمل بیضه به کیسه بیضه نمی رسه و باید دوباره این عمل انجام شه. اگر بیضه در شکم بسیار بالا باشه یا خون رسانی به بیضه ضعیف باشه، ممکنه کوچک شه کهاین مورد بسیار نادره.
مراقبت در منزل پس از جراحی بیضه نزول نکرده
پس از جراحی فرزندتون، دستورالعمل‌های مراقبت بعد از عمل به شما داده می‌شه. در موارد زیر با جراح کودک یا بیمارستان تماس بگیرید:
کودک شما تب 38.5 درجه سانتیگراد یا بالاتر داره.
زخم ها عفونی میشن (قرمز، متورم یا ترشح می کنه).
شما به هر دلیل دیگه ای نگران هستین.
ممکنه لازم باشه به کودک تون مسکن بدین - پاراستامول معمولاً کافیه. 
فعالیت کودک تون و در چند روز اول پس از جراحی محدود کنین - جراح به شما توصیه می کنه که چه زمانی کودک شما می تونه به فعالیت های عادی خود برگرده.
پیگیری پس از جراحی بیضه نزول نکرده
چک آپ برای فرزند شما گذاشته میشه تا بعد از عمل به جراح خود مراجعه کنه. ممکنه برای اطمینان از باقی ماندن بیضه در کیسه بیضه، معاینات منظم لازم باشه.
کودک شما در نوجوانی باید یاد بگیره که چگونه خودآزمایی منظم بیضه رو انجام بده. نکات کلیدی که باید به خاطر بسپاریدن.
بیضه نزول نکرده زمانیه که بیضه ها در کیسه بیضه نیستن. اگه تا شش ماهگی بیضه ها به خودی خود به سمت پایین حرکت نکنن، عمل جراحی لازمه. این کار برای کاهش مشکلات بهداشتی مداوم انجام میشه.
این عمل یک روزه اس و کودک شما معمولاً همان روز به خانه میره. علت دقیق بیضه نزول نکرده مشخص نیس. ژن ها، سلامت مادر نوزاد و عوامل دیگه ممکنه اثر ترکیبی داشته باشن.
عوامل خطر بیضه نزول نکرده
مواردی که ممکنه خطر بیضه نزول نکرده در نوزاد رو افزایش بده:
  • زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد.
  • سابقه خانوادگی بیضه های نزول نکرده.
  • شرایط سلامتی در نوزاد، مانند فلج مغزی یا مشکل دیواره شکم.
  • مادر مبتلا به دیابت قبل یا در طول بارداری.
  • مصرف الکل در دوران بارداری.
  • کشیدن سیگار یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار در دوران بارداری.
  • قرار گرفتن در معرض برخی آفت کش ها در دوران بارداری.
عوارض عدم نزول بیضه
بیضه ها باید کمی خنک تر از دمای معمولی بدن باشن تا رشد کنن و خوب کار کنن. کیسه بیضه این مکان خنک تر رو فراهم می کنه. عوارض عدم قرارگیری بیضه در جایی که قراره باشه عبارتند از:
سرطان بیضه. مردانی که بیضه نزول نکرده دارن، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان بیضه هستن. این بیماری اغلب در سلول های بیضه که اسپرم نابالغ می سازن شروع میسه.
مشخص نیس چرا این سلول ها به سرطان تبدیل میشن.
این خطر در مردانی که بیضه های نزول نکرده در ناحیه معده دارن بیشتر از مردانی هس که بیضه های نزول نکرده در کشاله ران داشتن.
همچنین زمانی که هر دو بیضه تحت تأثیر قرار می گیره، این خطر بیشتره.
جراحی برای اصلاح بیضه نزول نکرده ممکنه خطر ابتلا به سرطان بیضه رو کاهش بده. اما خطر سرطان به طور کامل از بین نمیره.
مشکلات باروری این مشکلات باردار شدن شریک زندگی رو سخت تر می کنه. احتمال وقوع اونا در مردانی که بیضه نزول نکرده دارن بیشتره.
اگه بیضه نزول نکرده برای مدت طولانی بدون درمان بمونه، مشکلات باروری ممکنه بدتر شه.
سایر شرایط بهداشتی مرتبط با بیضه نزول نکرده عبارتند از:
پیچ خوردگی بیضه. این چرخش طناب هس که خون و به کیسه بیضه میاره. این یه مشکل دردناکه که خون بیضه رو قطع می کنه. بدون درمان سریع، ممکنه بیضه اونقدر آسیب ببینده که نیاز به جراحی داشته باشه.
ضربه. اگه بیضه در کشاله ران باشه، ممکنه در اثر فشار به استخوان شرمگاهی آسیب ببینه.
فتق اینگوینال. بخشی از روده می تونه از طریق یه نقطه ضعیف در عضلات ناحیه معده به کشاله ران فشار وارد کنه. برآمدگی که این امر ایجاد می کنه می تونه دردناک باشه.
پیگیری و درمان بیضه نزول نکرده
اغلب اوقات، بیضه در عرض چند ماه به جای خود حرکت می کنه. در ابتدا، باید منتظر بمونین و ببینین با معاینات منظم اوضاع چگونه پیش میره.
اگه تا ششماهگی به داخل کیسه بیضه نرفت، پزشک احتمالاً جراحی رو پیشنهاد خواهد کرد.
جراحی عدم نزول بیضه رایج ترین درمانه و تقریباً همیشه جواب میده. معمولاً زمانی که کودک 6 تا 12 ماهه اس انجام میشه تا بیشترین سود و داشته باشه.
درمان زودهنگام می تونه احتمال بروز مشکلات باروری پسر شما رو در آینده کاهش بده.
کودک شما دارو دریافت می کنه تا در طول عمل بیدار نباشه یا دردی احساس نکنه.
پزشک در حین جراحی:
یه سوراخ کوچک در کشاله ران یا پایین شکم ایجاد می کنه تا بیضه راو پیدا کنه.
به آرامی بیضه رو به سمت پایین حرکت میده.
یه برش کوچک در کیسه بیضه ایجاد می کنه و بیضه رو در جای خودش بخیه می زنه.
دهانه ها رو با بخیه هایی می بنده که خود به خود جذب میشن.
دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.
راه های ارتباط با ما
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
 آدرس:
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
 منبع: https://dr-ashjaei.com/