فیستول مقعدی در زنان

فیستول مقعدی در زنان چقدر شایع است؟

فیستول کولون نادر است و ممکن است به عنوان یک عارضه جراحی یا شرایطی مانند دیورتیکولیت، بیماری کرون یا پیوند سرطان رخ دهد. مطالعات انجام شده در اروپا نشان داده است که از هر 10000 نفر حدود 1 یا 2 نفر فیستول آنورکتال دارند.

آیا زنان فیستول مقعدی می گیرند؟

شایع ترین فیستول در زنان فیستول هایی است که بین مثانه و واژن (معروف به فیستول وزیکوواژینال) و فیستول بین رکتوم و واژن (معروف به فیستول رکتوواژینال) رخ می دهد.

چگونه می توان فیستول را تشخیص داد؟

سی تی اسکن می تواند به تعیین محل فیستول و تعیین علت آن کمک کند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این آزمایش تصاویری از بافت های نرم بدن شما ایجاد می کند. MRI می تواند محل فیستول را نشان دهد، آیا سایر اندام های لگن درگیر هستند یا اینکه آیا شما تومور دارید.

علت فیستول مقعدی واژن چیست؟

شایع ترین علل فیستول رکتوواژینال عبارتند از: ضربه یا پارگی پرینه (ناحیه بین مقعد و فرج) در هنگام زایمان. بیماری کرون یا بیماری التهابی روده. قبل از جراحی لگن

علل ابتلا به فیستول مقعد در زنان

از بین رفتن بافت به علت گسترش آبسه زمینه ی گسترش عفونت ناشی از پارگی در مجرای مقعدی گاهی در نتیجه عواملی چون ضربه ، عفونت راست روده (از جمله با میکربی به نام کلامیدیا)، سرطان ، و اشعه درمانی ایجاد میشود.

فیستول می تواند سایر اندام های تناسلی را نیز درگیر کند:

دهانه رحم (یا باز شدن غیر طبیعی در دهانه رحم یا در گردن)
انترواژینال (بین روده و واژن)
متروپریتونال (بین رحم و حفره صفاقی)
رکتوم رحم (بین رحم و روده)
Vesico-uterine (بین رحم و مثانه)
فیستول های حالب واژینال (بین حالب و واژن)
فیستول مقعد (یک تونل کوچک با یک دهانه داخلی در کانال مقعد و یک سوراخ خارجی در پوست نزدیک مقعد)

گزینه های درمان فیستول چیست؟

مراقبت های پزشکی مناسب باعث می شود فیستول مقعدی در زنان هم قابل درمان و هم قابل پیشگیری باشند.

پزشک شما می خواهد در مورد علائم و آنچه ممکن است باعث آنها شده باشد صحبت کند. به عنوان بخشی از یک معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است عفونت دستگاه ادراری را بررسی کند، آزمایش خون انجام دهد و از یک رنگ برای تشخیص همه مناطق نشت استفاده کند. همچنین ممکن است از اشعه ایکس یا اسکوپ برای مشاهده واضح و بررسی تمام آسیب های احتمالی بافت استفاده شود.

فیستول ها معمولاً به خودی خود بهبود نمی یابند. برخی از فیستول های کوچک وزیکوواژینال که زود تشخیص داده می شوند، ممکن است با قرار دادن کاتتر در مثانه برای مدتی معالجه شوند. با این حال، درمان بیشتر فیستول ها ترمیم جراحی است.

اغلب فیستول وزیکوواژینال را می توان با روش واژینال کم تهاجمی ترمیم کرد. در برخی موارد، روش لاپاراسکوپی کم تهاجمی یا رباتیک یا جراحی باز ممکن است ترجیح داده شود.

 درمان فیستول مقعدی در زنان چگونه است؟

باید گفت: برای درمان فیستول از عمل جراحی استفاده می شود. برای برداشتن فیستول از یک جراحی کوچک استفاده می شود. عمل از طریق بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می گیرد. پس از عمل نیز بیمار عصر همان روز و یا روز بعد مرخص می گردد.

لیزر بهترین نوع عمل برای درمان فیستول است. بیمار پس از عمل لیزر، درد و خونریزی کمی دارد.

برخی دیگر از مزایای عمل لیزر عبارت است از:

لیزر به صورت سرپایی و بدون نیاز به بیهوشی انجام پذیر است.
بیمار بعد از عمل لیزر فقط یک شب استراحت می کند.
همزمان با لیزر فیستول می توان شقاق و هموروئید را نیزدرمان نمود.
بیمار بعد از لیزر، سریع تر به روال عادی زندگی خود برمی گردد.
لیزر موجب کاهش عفونت در محل عمل می شود. چرا که لیزر باعث استریل شدن محیط عمل می شود.
با لیزر احتمال اتنقال بیماری هایی مثل ایدز و هپاتیت به صفر می رسد.

درمان فیستول مقعدی در زنان

درمان این بیماری فقط به روش جراحی است، یک جراحی کوچک برای برداشتن فیستول. معمولاً این کار با بی حسی موضعی انجام می پذیرد (البته گاهی بیهوشی عمومی لازم می شود.)
بسته به عمق درگیری، روش های جراحی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. پس از عمل جراحی، بیمار معمولا عصر همان روز یا روز بعد از بیمارستان مرخص می گردد.
مراقبت از محل عمل شده، به صورت نشستن در لگن آب گرم حاوی چند قطره بتادین، سه الی چهار بار در روز و هر بار به مدت بیست دقیقه است که برای دو هفته ادامه می یابد. در صورت وجود درد از داروی مسکن استفاده می شود. سایر مراقبت ها بسته به نظر جراح، برای بیمار شرح داده می شود.

چگونه می توانم فیستول خود را بدون جراحی درمان کنم؟

درمان با چسب فیبرین در حال حاضر تنها گزینه غیرجراحی فیستول مقعدی است. این شامل تزریق چسب به فیستول توسط جراح در حالی است که شما تحت بیهوشی عمومی هستید. چسب به مهر و موم شدن فیستول و ترغیب آن به بهبودی کمک می کند.