جراحی شکاف لب و کام و اصلاح ناهنجاری های مادرزادی

شکاف لب و شکاف کام شکاف ها یا شکاف هایی در لب بالایی ، سقف دهان (کام) یا هر دو است. شکاف لب و شکاف کام زمانی حاصل می شود که ساختارهای صورت که در نوزاد متولد نشده به طور کامل بسته نشوند. شکاف لب و شکاف کام از جمله رایج ترین نقایص مادرزادی است. آنها معمولاً به صورت نقایص جداگانه تولد رخ می دهند اما با بسیاری از شرایط ژنتیکی ارثی یا سندرم نیز همراه هستند. تولد نوزادی با شکاف می تواند ناراحت کننده باشد ، اما شکاف لب و شکاف کام قابل اصلاح است. در اکثر نوزادان ، یک سری جراحی می تواند عملکرد طبیعی را بازیابی کرده و با حداقل زخم به ظاهر طبیعی تری دست یابد.

معمولاً شکاف در لب یا کام بلافاصله در بدو تولد قابل شناسایی است. شکاف لب و شکاف کام ممکن است به صورت زیر ظاهر شود:

شکاف در لب و سقف دهان (کام) که یک یا دو طرف صورت را درگیر می کند.

شکافی در لب که فقط به صورت یک شکاف کوچک در لب ظاهر می شود یا از طریق لثه فوقانی و کام به پایین بینی گسترش می یابد.

شکاف در سقف دهان که در ظاهر صورت تاثیری ندارد.

به ندرت ، شکاف فقط در عضلات کام نرم (شکاف کام زیر مخاط) ایجاد می شود ، که در پشت دهان قرار دارند و توسط پوشش دهان پوشانده شده اند. این نوع شکاف اغلب در بدو تولد مورد توجه قرار نمی گیرد و ممکن است تا دیرتر از زمان بروز علائم تشخیص داده نشود. علائم و نشانه های شکاف کام زیر مخاطی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در تغذیه
• مشکل در بلع ، احتمال دارد مایعات یا مواد غذایی از بینی خارج شوند
• صدای گفتن بینی
• عفونت های مزمن گوش

شکاف لب و شکاف کام هنگامی رخ می دهد که بافت های صورت و دهان کودک به درستی جوش نمی خورند. به طور معمول ، بافت های تشکیل دهنده لب و کام در ماه های دوم و سوم بارداری با هم جوش می خورند. اما در نوزادان دارای شکاف لب و شکاف کام ، همجوشی هرگز صورت نمی گیرد یا فقط تا حدی اتفاق می افتد و یک شکاف (شکاف) ایجاد می کند. محققان بر این باورند که بیشتر موارد شکاف لب و شکاف کام در اثر تعامل عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. در بسیاری از نوزادان ، علت مشخصی کشف نمی شود. مادر یا پدر می توانند ژنهایی را که باعث ایجاد شکاف می شوند ، به تنهایی یا به عنوان بخشی از یک سندرم ژنتیکی که شامل شکاف لب یا شکاف کام است به عنوان یکی از علائم آن منتقل کنند. در بعضی موارد ، نوزادان ژنی را به ارث می برند که احتمال شکاف در آنها را بیشتر می کند و سپس محرک محیطی در واقع باعث ایجاد شکاف می شود.

عوامل مختلفی ممکن است احتمال شکاف لب و شکاف کام کودک را افزایش دهد ، از جمله:

سابقه خانوادگی. والدینی که سابقه خانوادگی شکاف لب یا شکاف کام دارند ، در معرض خطر بیشتری برای بچه دار شدن شکاف قرار دارند.

قرار گرفتن در معرض برخی مواد در دوران بارداری. شکاف لب و شکاف کام ممکن است در زنان بارداری که سیگار می کشند ، الکل می نوشند یا داروهای خاصی مصرف می کنند بیشتر رخ دهد.

مبتلا به دیابت برخی شواهد نشان می دهد که احتمال ابتلا به نوزادی با شکاف لب با یا بدون شکاف کام در زنان مبتلا به دیابت قبل از بارداری وجود دارد.

چاقی در دوران بارداری. برخی شواهد نشان می دهد که احتمال شکاف کام و کام در نوزادانی که از زنان چاق متولد می شوند ، وجود دارد.

پس از تولد نوزاد با شکاف ، والدین به طور قابل توجهی نگران احتمال داشتن فرزند دیگری با همان شرایط هستند. در حالی که از بسیاری از موارد شکاف لب و شکاف کام نمی توان جلوگیری کرد ، برای افزایش درک یا کاهش خطر این مراحل را در نظر بگیرید:

مشاوره ژنتیک را در نظر بگیرید. اگر سابقه خانوادگی شکاف لب و شکاف کام دارید ، قبل از بارداری به پزشک خود بگویید. پزشک شما ممکن است شما را به یک مشاور ژنتیک ارجاع دهد که می تواند در تعیین خطر شما برای بچه دار شدن شکاف لب و شکاف کام کمک کند.

ویتامین های قبل از تولد مصرف کنید. اگر قصد دارید به زودی باردار شوید ، از پزشک خود بپرسید که آیا باید ویتامین های قبل از تولد مصرف کنید.

از دخانیات و الکل استفاده نکنید. استفاده از الکل یا تنباکو در دوران بارداری خطر داشتن نوزادی با نقص مادرزادی را افزایش می دهد.

 

 منبع: http://drfak.ir/